เมนู

พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 5. ปาจิตติยกัณฑ์ 1. มุสาวาทวรรค
9. สาสังกสิกขาบท
ภิกษุเก็บไตรจีวรผืนใดผืนหนึ่งไว้ในละแวกบ้านแล้วอยู่ปราศเกิน 6 คืน ต้อง
อาบัติ 1 อย่างคือนิสสัคคิยปาจิตตีย์

10. ปริณตสิกขาบท
ภิกษุรู้อยู่ น้อมลาภที่เขาน้อมไว้เป็นของจะถวายสงฆ์มาเพื่อตน ต้องอาบัติ 2
อย่าง คือ
1. กำลังน้อมมา ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อน้อมมาได้แล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์
ปัตตวรรคที่ 3 จบ
นิสสัคคิยปาจิตตีย์ 30 สิกขาบท จบ

5. ปาจิตติยกัณฑ์
จำนวนอาบัติในปาจิตติยกัณฑ์
1. มุสาวาทวรรค
1. มุสาวาทสิกขาบท
[165] ถาม : ภิกษุกล่าวเท็จทั้งที่รู้ต้องอาบัติเท่าไร
ตอบ : ภิกษุกล่าวเท็จทั้งที่รู้ต้องอาบัติ 5 อย่าง คือ
1. ภิกษุมีความปรารถนาชั่ว ถูกความอยากครอบงำ กล่าวอวดอุตตริ-
มนุสสธรรมที่ไม่มีอยู่ ไม่เป็นจริง ต้องอาบัติปาราชิก
2. ภิกษุโจทภิกษุด้วยอาบัติปาราชิกที่ไม่มีมูล ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
3. ภิกษุกล่าวว่า “ภิกษุรูปใดอยู่ในวิหารของท่านภิกษุรูปนั้นเป็นพระ
อรหันต์” เมื่อผู้อื่นเข้าใจ ต้องอาบัติถุลลัจจัย

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :134 }


พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 5. ปาจิตติยกัณฑ์ 1. มุสาวาทวรรค
4. เมื่อเขาไม่เข้าใจ ต้องอาบัติทุกกฏ
5. ต้องอาบัติปาจิตตีย์ เพราะกล่าวเท็จทั้งที่รู้
ภิกษุกล่าวเท็จทั้งที่รู้ต้องอาบัติ 5 อย่างเหล่านี้

2. โอมสวาทสิกขาบท
ภิกษุกล่าวเสียดสี ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กล่าวเสียดสีอุปสัมบัน(ภิกษุ) ต้องอาบัติปาจิตตีย์
2. กล่าวเสียดสีอนุปสัมบัน(ผู้มิใช่ภิกษุ) ต้องอาบัติทุกกฏ

3. เปสุญญสิกขาบท
ภิกษุกล่าวส่อเสียด ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กล่าวส่อเสียดอุปสัมบัน ต้องอาบัติปาจิตตีย์
2. กล่าวส่อเสียดอนุปสัมบัน ต้องอาบัติทุกกฏ

4. ปทโสธัมมสิกขาบท
ภิกษุสอนอนุปสัมบันให้กล่าวธรรมแข่งกันเป็นบท ๆ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังสอนให้กล่าว ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. ต้องอาบัติปาจิตตีย์ทุก ๆ บท

5. สหเสยยสิกขาบท
ภิกษุนอนร่วมกันกับอนุปสัมบัน เกิน 2-3 คืน ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังนอน ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อนอนแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์

6. ทุติยสหเสยยสิกขาบท
ภิกษุนอนร่วมกันกับมาตุคาม ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :135 }