เมนู

พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 4. นิสสัคคิยกัณฑ์ 3. ปัตตวรรค
4. วัสสิกสาฏิกสิกขาบท
ภิกษุแสวงหาจีวรคือผ้าอาบน้ำฝน เมื่อฤดูร้อนยังเหลือเกินกว่า 1 เดือน ต้อง
อาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังแสวงหา ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. แสวงหาได้แล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์

5. จีวรอัจฉินทนสิกขาบท
ภิกษุให้จีวรแก่ภิกษุเองแล้วโกรธ ไม่พอใจ ชิงเอาคืนมา ต้องอาบัติ 2 อย่าง
คือ
1. กำลังชิงเอาคืนมา ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อชิงเอามาได้แล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์

6. สุตตวิญญัตติสิกขาบท
ภิกษุออกปากขอด้ายมาเองแล้วใช้ช่างหูกให้ทอจีวร ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังใช้ให้ทอ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อใช้ให้ทอเสร็จแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์

7. มหาเปสการสิกขาบท
ภิกษุผู้ซึ่งเขาไม่ได้ปวารณาไว้ก่อน เข้าไปหาช่างหูกทั้งหลายของคฤหัสถ์ผู้ไม่ใช่
ญาติ แล้วกำหนดชนิดจีวร ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังกำหนด ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อกำหนดเสร็จแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์

8. อัจเจกจีวรสิกขาบท
ภิกษุรับอัจเจกจีวร แล้วเก็บไว้เกินสมัยจีวรกาล ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ
นิสสัคคิยปาจิตตีย์

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :133 }