พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 4. นิสสัคคิยกัณฑ์ 3. ปัตตวรรค
9. รูปิยสังโวหารสิกขาบท
ภิกษุทำการแลกเปลี่ยนกันด้วยรูปิยะชนิดต่าง ๆ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังแลกเปลี่ยน ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อแลกเปลี่ยนแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์
10. กยวิกกยสิกขาบท
ภิกษุทำการซื้อขายมีประการต่าง ๆ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังซื้อขาย ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อซื้อขายแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์
โกสิยวรรคที่ 2 จบ
3. ปัตตวรรค
1. ปัตตสิกขาบท
[164] ภิกษุทรงอติเรกบาตรไว้เกิน 10 วัน ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ
นิสสัคคิยปาจิตตีย์
2. อูนปัญจพันธนสิกขาบท
ภิกษุมีบาตรที่มีรอยซ่อมหย่อนกว่า 5 แห่ง ขอบาตรใหม่ใบอื่น ต้องอาบัติ 2
อย่าง คือ
1. กำลังขอ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อขอได้แล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์
3. เภสัชชสิกขาบท
ภิกษุรับประเคนเภสัชแล้วเก็บไว้ฉันเกิน 7 วัน ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ
นิสสัคคิยปาจิตตีย์
พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 4. นิสสัคคิยกัณฑ์ 3. ปัตตวรรค
4. วัสสิกสาฏิกสิกขาบท
ภิกษุแสวงหาจีวรคือผ้าอาบน้ำฝน เมื่อฤดูร้อนยังเหลือเกินกว่า 1 เดือน ต้อง
อาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังแสวงหา ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. แสวงหาได้แล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์
5. จีวรอัจฉินทนสิกขาบท
ภิกษุให้จีวรแก่ภิกษุเองแล้วโกรธ ไม่พอใจ ชิงเอาคืนมา ต้องอาบัติ 2 อย่าง
คือ
1. กำลังชิงเอาคืนมา ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อชิงเอามาได้แล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์
6. สุตตวิญญัตติสิกขาบท
ภิกษุออกปากขอด้ายมาเองแล้วใช้ช่างหูกให้ทอจีวร ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังใช้ให้ทอ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อใช้ให้ทอเสร็จแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์
7. มหาเปสการสิกขาบท
ภิกษุผู้ซึ่งเขาไม่ได้ปวารณาไว้ก่อน เข้าไปหาช่างหูกทั้งหลายของคฤหัสถ์ผู้ไม่ใช่
ญาติ แล้วกำหนดชนิดจีวร ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังกำหนด ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อกำหนดเสร็จแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์
8. อัจเจกจีวรสิกขาบท
ภิกษุรับอัจเจกจีวร แล้วเก็บไว้เกินสมัยจีวรกาล ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ
นิสสัคคิยปาจิตตีย์
