เมนู

พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 4. นิสสัคคิยกัณฑ์ 3. ปัตตวรรค
9. รูปิยสังโวหารสิกขาบท
ภิกษุทำการแลกเปลี่ยนกันด้วยรูปิยะชนิดต่าง ๆ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังแลกเปลี่ยน ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อแลกเปลี่ยนแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์

10. กยวิกกยสิกขาบท
ภิกษุทำการซื้อขายมีประการต่าง ๆ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังซื้อขาย ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อซื้อขายแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์
โกสิยวรรคที่ 2 จบ

3. ปัตตวรรค
1. ปัตตสิกขาบท
[164] ภิกษุทรงอติเรกบาตรไว้เกิน 10 วัน ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ
นิสสัคคิยปาจิตตีย์
2. อูนปัญจพันธนสิกขาบท
ภิกษุมีบาตรที่มีรอยซ่อมหย่อนกว่า 5 แห่ง ขอบาตรใหม่ใบอื่น ต้องอาบัติ 2
อย่าง คือ
1. กำลังขอ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อขอได้แล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์

3. เภสัชชสิกขาบท
ภิกษุรับประเคนเภสัชแล้วเก็บไว้ฉันเกิน 7 วัน ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ
นิสสัคคิยปาจิตตีย์

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :132 }