เมนู

พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 4. นิสสัคคิยกัณฑ์ 2. โกสิยวรรค
4. ฉัพพัสสสิกขาบท
ภิกษุใช้ให้ทำสันถัตทุกปี ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังใช้ให้ทำ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อใช้ให้ทำเสร็จแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์

5. นิสีทนสันถตสิกขาบท
ภิกษุไม่เอาสันถัตเก่า 1 คืบสุคตโดยรอบมาปน แล้วใช้ให้ทำสันถัตรองนั่งใหม่
ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังใช้ให้ทำ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อใช้ให้ทำเสร็จแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์

6. เอฬกโลมสิกขาบท
ภิกษุรับขนเจียมมาแล้ว เดินทางไปเกิน 3 โยชน์ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. ย่างเท้าที่ 1 ผ่าน 3 โยชน์ไป ต้องอาบัติทุกกฏ
2. ย่างเท้าที่ 2 ผ่านไป ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์

7. เอฬกโลมโธวาปนสิกขาบท
ภิกษุใช้ภิกษุณีผู้ไม่ใช่ญาติให้ซักขนเจียม ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังใช้ให้ซัก ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อใช้ให้ซักเสร็จแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์

8. รูปิยสิกขาบท
ภิกษุรับรูปิยะ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำลังรับ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อรับแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 8 หน้า :131 }