พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 4. นิสสัคคิยกัณฑ 1. กฐินวรรค
2. จบกรรมวาจา 2 ครั้ง ต้องอาบัติถุลลัจจัย
3. จบกรรมวาจาครั้งสุดท้าย ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
สังฆาทิเสส 13 สิกขาบท จบ
ฯเปฯ
4. นิสสัคคิยกัณฑ์
จำนวนอาบัติในนิสสัคคิยกัณฑ์
1. กฐินวรรค
1. ปฐมกฐินสิกขาบท
[162] ภิกษุทรงอติเรกจีวรไว้เกิน 10 วัน ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ นิสสัคคิย-
ปาจิตตีย์
2. อุทโทสิตสิกขาบท
ภิกษุอยู่ปราศจากไตรจีวรสิ้นราตรีหนึ่ง ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ นิสสัคคิย-
ปาจิตตีย์
3. ตติยกฐินสิกขาบท
ภิกษุรับผ้าที่เป็นอกาลจีวรแล้วเก็บไว้เกิน 1 เดือน ต้องอาบัติ 1 อย่างคือ
นิสสัคคิยปาจิตตีย์
4. ปุราณจีวรสิกขาบท
ภิกษุใช้ภิกษุณีผู้ไม่ใช่ญาติให้ซักจีวรเก่า ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. ใช้ให้ซัก ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม1
2. เมื่อให้ซักเสร็จแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์
เชิงอรรถ :
1 ปโยเค เพราะพยายาม ทุกแห่ง หมายถึงในขณะพยายามทำ หรือใช้ให้ทำสิ่งนั้น ๆ ก่อนสำเร็จ (ดู วิ.อ.
2/353/64-65
พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 4. นิสสัคคิยกัณฑ์ 1. กฐินวรรค
5. จีวรปฏิคคหณสิกขาบท
ภิกษุรับจีวรจากมือของภิกษุณีผู้ไม่ใช่ญาติ ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. รับ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อรับจีวรแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์
6. อัญญาตกวิญญัตติสิกขาบท
ภิกษุออกปากขอจีวรจากคฤหัสถ์ชาย หรือคฤหัสถ์หญิงผู้ไม่ใช่ญาติ ต้องอาบัติ
2 อย่าง คือ
1. ออกปากขอ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อออกปากขอได้มาแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์
7. ตตุตตริสิกขาบท
ภิกษุออกปากขอจีวรเกินกว่านั้นจากคฤหัสถ์ชาย หรือคฤหัสถ์หญิง ผู้ไม่ใช่ญาติ
ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. ออกปากขอ ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อออกปากขอได้มาแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์
8. อุปักขฏสิกขาบท
ภิกษุผู้ซึ่งเขาไม่ได้ปวารณาไว้ก่อน เข้าไปหาคฤหัสถ์ผู้ไม่ใช่ญาติแล้วกำหนดชนิด
จีวร ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. กำหนด ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม
2. เมื่อกำหนดแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์
9. ทุติยอุปักขฏสิกขาบท
ภิกษุผู้ซึ่งเขาไม่ได้ปวารณาไว้ก่อน เข้าไปหาคฤหัสถ์ผู้ไม่ใช่ญาติ แล้วกำหนดจีวร
ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
