พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 2. สังฆาทิเลสกัณฑ์
10. สังฆเภทสิกขาบท
ภิกษุผู้ทำสงฆ์ให้แตกกัน ถูกสงฆ์สวดสมนุภาสน์ครบ 3 ครั้งก็ยังไม่สละ(เรื่องนั้น)
ต้องอาบัติ 3 อย่าง คือ
1. จบญัตติ ต้องอาบัติทุกกฏ
2. จบกรรมวาจา 2 ครั้ง ต้องอาบัติถุลลัจจัย
3. จบกรรมวาจาครั้งสุดท้าย ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
11. สังฆเภทานุวัตตกสิกขาบท
ภิกษุทั้งหลายที่ประพฤติตามสนับสนุนภิกษุผู้ทำลายสงฆ์ ถูกสงฆ์สวดสมนุภาสน์
ครบ 3 ครั้ง ก็ยังไม่สละ(เรื่องนั้น) ต้องอาบัติ 3 อย่าง คือ
1. จบญัตติ ต้องอาบัติทุกกฏ
2. จบกรรมวาจา 2 ครั้ง ต้องอาบัติถุลลัจจัย
3. จบกรรมวาจาครั้งสุดท้าย ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
12. ทุพพจสิกขาบท
ภิกษุเป็นคนว่ายาก ถูกสงฆ์สวดสมนุภาสน์ครบ 3 ครั้ง ก็ยังไม่สละ(เรื่องนั้น)
ต้องอาบัติ 3 อย่าง คือ
1. จบญัตติ ต้องอาบัติทุกกฏ
2. จบกรรมวาจา 2 ครั้ง ต้องอาบัติถุลลัจจัย
3. จบกรรมวาจาครั้งสุดท้าย ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
13. กุลทูสกสิกขาบท
ภิกษุผู้ประทุษร้ายตระกูล ถูกสงฆ์สวดสมนุภาสน์ครบ 3 ครั้ง ก็ยังไม่สละ ต้อง
อาบัติ 3 อย่าง คือ
1. จบญัตติ ต้องอาบัติทุกกฏ
พระวินัยปิฎก ปริวาร [ภิกขุวิภังค์] 2. กตาปัตติวาร 4. นิสสัคคิยกัณฑ 1. กฐินวรรค
2. จบกรรมวาจา 2 ครั้ง ต้องอาบัติถุลลัจจัย
3. จบกรรมวาจาครั้งสุดท้าย ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
สังฆาทิเสส 13 สิกขาบท จบ
ฯเปฯ
4. นิสสัคคิยกัณฑ์
จำนวนอาบัติในนิสสัคคิยกัณฑ์
1. กฐินวรรค
1. ปฐมกฐินสิกขาบท
[162] ภิกษุทรงอติเรกจีวรไว้เกิน 10 วัน ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ นิสสัคคิย-
ปาจิตตีย์
2. อุทโทสิตสิกขาบท
ภิกษุอยู่ปราศจากไตรจีวรสิ้นราตรีหนึ่ง ต้องอาบัติ 1 อย่าง คือ นิสสัคคิย-
ปาจิตตีย์
3. ตติยกฐินสิกขาบท
ภิกษุรับผ้าที่เป็นอกาลจีวรแล้วเก็บไว้เกิน 1 เดือน ต้องอาบัติ 1 อย่างคือ
นิสสัคคิยปาจิตตีย์
4. ปุราณจีวรสิกขาบท
ภิกษุใช้ภิกษุณีผู้ไม่ใช่ญาติให้ซักจีวรเก่า ต้องอาบัติ 2 อย่าง คือ
1. ใช้ให้ซัก ต้องอาบัติทุกกฏ เพราะพยายาม1
2. เมื่อให้ซักเสร็จแล้ว ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์
เชิงอรรถ :
1 ปโยเค เพราะพยายาม ทุกแห่ง หมายถึงในขณะพยายามทำ หรือใช้ให้ทำสิ่งนั้น ๆ ก่อนสำเร็จ (ดู วิ.อ.
2/353/64-65
