พระวินัยปืฎก จูฬวรรค [12. สัตตสติก ขันธกะ] 2. ทุติยภาณวาร
ท่านพระเรวตะถามว่า ท่านผู้เจริญ ผ้าปูนั่งไม่มีชาย ควรหรือ
ท่านพระสัพพกามีตอบว่า ท่าน ไม่ควร
ท่านพระเรวตะถามว่า พระผู้มีพระภาคทรงห้ามไว้ ณ ที่ไหน
ท่านพระสัพพกามีตอบว่า ณ กรุงสาวัตถี ปรากฏในสุตตวิภังค์
ท่านพระเรวตะถามว่า ต้องอาบัติอะไร
ท่านพระสัพพกามีตอบว่า ต้องอาบัติปาจิตตีย์ ที่ชื่อว่าเฉทนกะ1
ท่านพระเรวตะประกาศว่า ท่านผู้เจริญ ขอสงฆ์จงฟังข้าพเจ้า เรื่องที่ 9 นี้
สงฆ์วินิจฉัยแล้วว่า เรื่องนี้นอกธรรม นอกวินัย เลี่ยงสัตถุศาสน์ ผมขอจับสลากที่
9 นี้ (9)
ท่านพระเรวตะถามว่า ท่านผู้เจริญ ทองและเงิน ควรหรือ
ท่านพระสัพพกามีตอบว่า ท่าน ไม่ควร
ท่านพระเรวตะถามว่า พระผู้มีพระภาคทรงห้ามไว้ที่ไหน
ท่านพระสัพพกามีตอบว่า กรุงราชคฤห์ ปรากฏในสุตตวิภังค์
ท่านพระเรวตะถามว่า ต้องอาบัติอะไร
ท่านพระสัพพกามีตอบว่า ต้องอาบัติปาจิตตีย์ เพราะรับทองและเงิน
ท่านพระเรวตะประกาศว่า ท่านผู้เจริญ ขอสงฆ์จงฟังข้าพเจ้า เรื่องที่ 10 นี้
สงฆ์วินิจฉัยแล้วว่า เรื่องนี้นอกธรรม นอกวินัย เลี่ยงสัตถุศาสน์ ผมขอจับสลากที่
10 นี้ (10)
ท่านผู้เจริญ ขอสงฆ์จงฟังข้าพเจ้า สงฆ์วินิจฉัยวัตถุทั้ง 10 ประการนี้แล้วว่า
เรื่องเหล่านี้นอกธรรม นอกวินัย เลี่ยงสัตถุศาสน์ เพราะเหตุอย่างนี้
เชิงอรรถ :
1 เฉทนกะ แปลว่า มีการตัดออก เป็นชื่อเฉพาะอาบัติปาจิตตีย์สิกขาบทที่ 5, 7-9 แห่งรตนวรรค ที่
ว่าด้วยการทำของใช้สอยเกินขนาด ภิกษุทั้งหลายทำเตียงตั่ง ผ้ารองนั่ง ผ้าปิดฝี หรือผ้าอาบน้ำฝนเกิน
ขนาด ต้องอาบัติปาจิตตีย์ที่ชื่อว่า เฉทนกะ (ดู วิ.มหา. (แปล) 2/522/608,533,538,543/615,618,
621) ต้องตัดวัตถุนั้นให้ได้ขนาดก่อน จึงแสดงอาบัติตก
พระวินัยปืฎก จูฬวรรค [12. สัตตสติก ขันธกะ] รวมเรื่องที่มีในสัตตสติกขันธกะ
[458] ท่านพระสัพพกามีกล่าวต่อไปว่า ท่านทั้งหลาย สงฆ์วินิจฉัยอธิกรณ์
นั่นสำเร็จเรียบร้อยดีแล้ว อนึ่ง ท่านพึงถามถึงวัตถุทั้ง 10 ประการนี้กับข้าพเจ้า
ท่ามกลางสงฆ์ เพื่อให้ภิกษุเหล่านั้นยอมรับทั่วกัน
ต่อมา ท่านพระเรวตะได้สอบถามวัตถุ 10 ประการนี้กับท่านพระสัพพกามี ใน
ท่ามกลางสงฆ์ ท่านพระสัพพกามีเมื่อถูกถามได้ตอบแล้ว
ในคราวสังคายนาพระวินัยครั้งนี้ มีภิกษุ 700 รูปพอดี ดังนั้น บัณฑิตจึงเรียก
การสังคายนาพระวินัยครั้งนี้ว่า สัตตสติกา
สัตตสติกขันธกะที่ 12 จบ
ในขันธกะนี้มี 25 เรื่อง
รวมเรื่องที่มีในสัตตสติกขันธกะ
พวกภิกษุวัชชีบุตรแสดงวัตถุ 10 ประการ
บรรจุน้ำให้เต็มถาดสำริดวางไว้ในโรงอุโบสถ
แนะนำให้อุบาสกอุบาสิกาถวายรูปิยะ
เมื่อพระยสกากัณฑกบุตรไม่เห็นด้วยก็ลงปฏิสารณียกรรม
ท่านพระยสกากัณฑกบุตรพร้อมด้วยอนุทูตเข้าไปกรุงเวสาลี
ท่านพระยสกากัณฑกบุตรกล่าวว่า
พระผู้มีพระภาคตรัสเครื่องมัวหมอง 4 อย่างของสมณพราหมณ์
เปรียบเหมือนเครื่องมัวหมองของดวงจันทร์ดวงอาทิตย์
สมณพราหมณ์รับทองและเงินย่อมเศร้าหมอง
ต่อมา ท่านพระยสกากัณฑกบุตรไปปรากฏตัวที่กรุงโกสัมพี
ภิกษุชาวเมืองปาเฐยยะ ชาวอวันตีและทักขิณาบถปรึกษากัน
แสวงหาพรรคพวก ในขณะที่ท่านพระเรวตะพักอยู่ที่เมืองโสเรยยะ
ต่อไปเมืองสังกัสสะ เมืองกัณณกุชชะ เมืองอุทุมพระ สหชาตินคร
