พระวินัยปืฎก จูฬวรรค [10. ภิกขุนี ขันธกะ] 3. ตติยภาณวาร
เรื่องการวัดเงาเป็นต้น
ขณะนั้นแหละ พึงวัดเงาแดด บอกประมาณแห่งฤดู บอกส่วนแห่งวัน บอก
สังคีติ1 สั่งภิกษุณีทั้งหลายว่า พวกเธอพึง บอกนิสสัย 3 และอกรณียกิจ 8 แก่
ภิกษุณีนี้2
อุปสมบทวิธี จบ
[426] สมัยนั้น ภิกษุณีทั้งหลายโยกย้ายที่นั่งในโรงฉันจนล่วงเวลา ภิกษุ
ทั้งหลายจึงนำเรื่องนี้ไปกราบทูลพระผู้มีพระภาคให้ทรงทราบ
พระผู้มีพระภาครับสั่งว่า ภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตตามลำดับพรรษาสำหรับ
ภิกษุณี 8 รูป ภิกษุณีที่เหลืออนุญาตตามลำดับที่มา
สมัยนั้น ภิกษุณีทั้งหลายปรึกษากันว่า พระผู้มีพระภาคทรงอนุญาตตาม
ลำดับพรรษาสำหรับภิกษุณีทั้งหลาย 8 รูป ภิกษุณีที่เหลืออนุญาตตามลำดับที่มา
จึงกัน ที่ตามลำดับพรรษาไว้เฉพาะภิกษุณี 8 รูปเท่านั้น ภิกษุณีที่เหลือกันไว้ตาม
ลำดับที่มาในที่ทุกแห่ง
ภิกษุทั้งหลายจึงนำเรื่องนี้ไปกราบทูลพระผู้มีพระภาคให้ทรงทราบ
พระผู้มีพระภาครับสั่งว่า ภิกษุทั้งหลาย ในโรงฉัน เราอนุญาตตามลำดับพรรษา
สำหรับภิกษุณี 8 รูป ภิกษุณีที่เหลืออนุญาตตามลำดับที่มา ภิกษุณีไม่พึงห้ามตาม
ลำดับพรรษาในที่อื่น รูปใดห้าม ต้องอาบัติทุกกฏ
เชิงอรรถ :
1 บอกสังคีติ หมายถึง บอกประชุมสงฆ์
2 นิสสัย 3 คือ (1) เที่ยวบิณฑบาต (2) ถือผ้าบังสุกุล (3) ฉันยาดองด้วยน้ำมูตรเน่า พระผู้มีพระภาค
ทรงห้ามภิกษุณีอยู่ป่า ภิกษุณีจึงไม่ต้องถือนิสสัยข้อว่า อยู่โคนไม้ (ดูข้อ 431 หน้า 360-361
ในเล่มนี้ )
อกรณียกิจ 8 คือ ข้อที่ทรงห้ามไว้ ตามความในปาราชิกของภิกษุณีสงฆ์ 8 สิกขาบท
