พระวินัยปิฎก จูฬวรรค [1. กัมมขันธกะ] 5. อุกเขปนียกรรมเพราะไม่เห็นว่าเป็นอาบัติ
5. แม้ได้รับแต่งตั้งแล้วก็ไม่พึงสั่งสอนภิกษุณี
6. ไม่พึงต้องอาบัติที่เป็นเหตุให้ถูกสงฆ์ลงอุกเขปนียกรรมเพราะการไม่
เห็นว่าเป็นอาบัติอีก
7. ไม่พึงต้องอาบัติอื่นทำนองเดียวกัน
8. ไม่พึงต้องอาบัติที่เลวทรามกว่านั้น
9. ไม่พึงตำหนิกรรม
10. ไม่พึงตำหนิภิกษุผู้ทำกรรม
11. ไม่พึงยินดีการกราบไหว้ของปกตัตตภิกษุ
12. ไม่พึงยินดีการลุกรับของปกตัตตภิกษุ
13. ไม่พึงยินดีการประนมมือของปกตัตตภิกษุ
14. ไม่พึงยินดีสามีจิกรรมของปกตัตตภิกษุ
15. ไม่พึงยินดีการนำอาสนะมาให้ของปกตัตตภิกษุ
16. ไม่พึงยินดีการนำที่นอนมาให้ของปกตัตตภิกษุ
17. ไม่พึงยินดีน้ำล้างเท้า การตั้งตั่งรองเท้าให้ของปกตัตตภิกษุ
18. ไม่พึงยินดีการตั้งกระเบื้องเช็ดเท้าให้ของปกตัตตภิกษุ
19. ไม่พึงยินดีการรับบาตรและจีวรของปกตัตตภิกษุ
20. ไม่พึงยินดีการที่ปกตัตตภิกษุถูหลังให้ในคราวอาบน้ำ
21. ไม่พึงใส่ความปกตัตตภิกษุด้วยสีลวิบัติ
22. ไม่พึงใส่ความปกตัตตภิกษุด้วยอาจารวิบัติ
23. ไม่พึงใส่ความปกตัตตภิกษุด้วยทิฏฐิวิบัติ
24. ไม่พึงใส่ความปกตัตตภิกษุด้วยอาชีววิบัติ
25. ไม่พึงยุยงปกตัตตภิกษุให้แตกกัน
26. ไม่พึงใช้เครื่องนุ่งห่มอย่างคฤหัสถ์
27. ไม่พึงใช้เครื่องนุ่งห่มอย่างเดียรถีย์

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 6 หน้า :97 }

พระวินัยปิฎก จูฬวรรค [1. กัมมขันธกะ] 5. อุกเขปนียกรรมเพราะไม่เห็นว่าเป็นอาบัติ
28. ไม่พึงคบพวกเดียรถีย์
29. พึงคบพวกภิกษุ
30. พึงศึกษาสิกขาบทของภิกษุ
31. ไม่พึงอยู่ในอาวาสที่มีเครื่องมุงเดียวกันกับปกตัตตภิกษุ
32. ไม่พึงอยู่ในสถานที่มิใช่อาวาสที่มีเครื่องมุงเดียวกันกับปกตัตตภิกษุ
33. ไม่พึงอยู่ในอาวาสหรือสถานที่มิใช่อาวาสที่มีเครื่องมุงเดียวกันกับ
ปกตัตตภิกษุ
34. เห็นปกตัตตภิกษุแล้วพึงลุกจากอาสนะ
35. ไม่พึงรุกรานปกตัตตภิกษุทั้งข้างในหรือข้างนอกวิหาร
36. ไม่พึงงดอุโบสถแก่ปกตัตตภิกษุ
37. ไม่พึงงดปวารณาแก่ปกตัตตภิกษุ
38. ไม่พึงทำการไต่สวน
39. ไม่พึงเริ่มอนุวาทาธิกรณ์
40. ไม่พึงขอโอกาสภิกษุอื่น
41. ไม่พึงโจทภิกษุอื่น
42. ไม่พึงให้ภิกษุอื่นให้การ
43. ไม่พึงชักชวนกันก่อความทะเลาะ
เตจัตตาฬีสวัตตะ
ในอุกเขปนียกรรมเพราะไม่เห็นว่าเป็นอาบัติ จบ

สงฆ์ลงโทษและระงับกรรม
[52] ครั้งนั้น สงฆ์ได้ลงอุกเขปนียกรรมภิกษุฉันนะเพราะไม่เห็นว่าเป็นอาบัติ
ห้ามสมโภคกับสงฆ์ ภิกษุฉันนะนั้นถูกสงฆ์ลงอุกเขปนียกรรมเพราะไม่เห็นว่าเป็นอาบัติ
ภิกษุฉันนะนั้นได้ออกจากอาวาสนั้นไปอาวาสอื่น

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 6 หน้า :98 }