พระวินัยปิฎก จูฬวรรค [1. กัมมขันธกะ] 4. ปฏิสารณียกรรม
ภิกษุทั้งหลาย ปฏิสารณียกรรมประกอบด้วยองค์ 3 เหล่านี้แล ที่จัดว่าเป็น
กรรมชอบด้วยธรรม เป็นกรรมชอบด้วยวินัย และระงับดี
ธัมมกัมมทวาทสกะในปฏิสารณียกรรม จบ
อากังขมานจตุกกะ
ว่าด้วยสงฆ์มุ่งหวังจะลงปฏิสารณียกรรม 4 หมวด
หมวดที่ 1
[39] ภิกษุทั้งหลาย สงฆ์เมื่อมุ่งหวัง พึงลงปฏิสารณียกรรมแก่ภิกษุผู้ประกอบ
ด้วยองค์ 5 คือ
1. ขวนขวายเพื่อไม่ใช่ลาภของพวกคฤหัสถ์
2. ขวนขวายเพื่อไม่ใช่ประโยชน์ของพวกคฤหัสถ์
3. ขวนขวายเพื่ออยู่ไม่ได้แห่งพวกคฤหัสถ์
4. ด่าบริภาษพวกคฤหัสถ์
5. ยุยงพวกคฤหัสถ์ให้แตกกัน
ภิกษุทั้งหลาย สงฆ์เมื่อมุ่งหวัง พึงลงปฏิสารณียกรรมแก่ภิกษุผู้ประกอบด้วย
องค์ 5 เหล่านี้แล (1)
หมวดที่ 2
ภิกษุทั้งหลาย สงฆ์เมื่อมุ่งหวัง พึงลงปฏิสารณียกรรมแก่ภิกษุผู้ประกอบด้วย
องค์ 5 อีกอย่างหนึ่ง คือ
1. กล่าวติเตียนพระพุทธเจ้าแก่พวกคฤหัสถ์
2. กล่าวติเตียนพระธรรมแก่พวกคฤหัสถ์
3. กล่าวติเตียนพระสงฆ์แก่พวกคฤหัสถ์1
เชิงอรรถ :
1 ติเตียนพระพุทธเจ้า,พระธรรม,พระสงฆ์แก่พวกคฤหัสถ์ หมายถึงติเตียนต่อหน้าพวกคฤหัสถ์ (วิ.อ. 3/39/
254)
