พระวินัยปิฎก จูฬวรรค [3. สมุจจยขันธกะ] 2. ปริวาส
ไฉนหนอ เราพึงขอปริวาส 1 เดือน เพื่ออาบัติ 2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์
กระผมนั้นขอปริวาส 1 เดือน เพื่ออาบัติ 2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์ สงฆ์ได้ให้
ปริวาส 1 เดือน เพื่ออาบัติ 2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนแก่กระผมแล้ว เมื่อกระผมนั้น
กำลังอยู่ปริวาส คิดละอายใจว่า เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือน
เรานั้นคิดว่า เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือน ไฉนหนอ เราพึงขอ
ปริวาส 1 เดือน เพื่ออาบัติ 2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์ เรานั้นจึงขอปริวาส 1
เดือน เพื่ออาบัติ 2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์ สงฆ์ได้ให้ปริวาส 1 เดือนเพื่ออาบัติ
2 ตัวปิดไว้ 2 เดือนแก่เรา เมื่อเรานั้นกำลังอยู่ปริวาส คิดละอายใจว่า ไฉนหนอ
เราพึงขอปริวาส สำหรับเดือนแม้นอกนี้ เพื่ออาบัติ 2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์
ท่านผู้เจริญ กระผมนั้นขอปริวาสสำหรับเดือนแม้นอกนี้เพื่ออาบัติ 2 ตัวปิดไว้ 2
เดือนกับสงฆ์
พึงขอแม้ครั้งที่ 2 ฯลฯ
พึงขอแม้ครั้งที่ 3 ฯลฯ
ภิกษุผู้ฉลาดสามารถพึงประกาศให้สงฆ์ทราบด้วยญัตติจตุตถกรรมวาจาว่า
[148] ท่านผู้เจริญ ขอสงฆ์จงฟังข้าพเจ้า ภิกษุชื่อนี้รูปนี้ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือน ภิกษุนั้นได้มีความคิดดังนี้ว่า เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2
ตัว ปิดไว้ 2 เดือน ไฉนหนอ เราพึงขอปริวาส 1 เดือน เพื่ออาบัติ 2 ตัว ปิดไว้
2 เดือนกับสงฆ์ ภิกษุนั้นจึงขอปริวาส 1 เดือน เพื่ออาบัติ 2 ตัวที่ปิดไว้ 2 เดือน
กับสงฆ์ สงฆ์ได้ให้ปริวาส 1 เดือน เพื่ออาบัติ 2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนแก่ภิกษุนั้นแล้ว
เมื่อภิกษุนั้นกำลังอยู่ปริวาส คิดละอายใจว่า เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว ปิดไว้
2 เดือน เรานั้นคิดว่า เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือน ไฉนหนอ
เราพึงขอปริวาส 1 เดือน เพื่ออาบัติ 2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์ เรานั้นจึงขอ
ปริวาส 1 เดือน เพื่ออาบัติ 2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์ สงฆ์ได้ให้ปริวาส 1
เดือน เพื่ออาบัติ 2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนแก่เราแล้ว เมื่อเรานั้นกำลังอยู่ปริวาส คิด
ละอายใจว่า ไฉนหนอ เราพึงขอปริวาสสำหรับเดือนแม้นอกนี้ เพื่ออาบัติ 2 ตัว
