พระวินัยปิฎก จูฬวรรค [3. สมุจจยขันธกะ] 2. ปริวาส
[139] ท่านผู้เจริญ ขอสงฆ์จงฟังข้าพเจ้า ภิกษุชื่อนี้รูปนี้ ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือน ภิกษุนั้นได้มีความคิดดังนี้ว่า เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว
ปิดไว้ 2 เดือน ไฉนหนอ เราพึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัวปิดไว้ 2
เดือนกับสงฆ์ ภิกษุนั้นจึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนกับ
สงฆ์ สงฆ์ได้ให้ปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัวปิดไว้ 2 เดือนแก่ภิกษุนั้นแล้ว
เมื่อภิกษุชื่อนี้กำลังอยู่ปริวาส คิดละอายใจว่า เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว ปิด
ไว้ 2 เดือน เรานั้นได้คิดว่า เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือน ไฉนหนอ
เราพึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์ ดังนี้ เรานั้น
จึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์ สงฆ์ได้ให้ปริวาส
2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนแก่เรานั้น เมื่อเรานั้นกำลังอยู่ปริวาส
คิดละอายใจว่า ไฉนหนอ เราพึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติแม้นอกนี้ ปิดไว้ 2
เดือนกับสงฆ์ ภิกษุนั้นขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติแม้นอกนี้ปิดไว้ 2 เดือนกับ
สงฆ์ ถ้าสงฆ์พร้อมกันแล้ว สงฆ์พึงให้ปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติแม้นอกนี้ ปิดไว้ 2
เดือนแก่ภิกษุชื่อนี้ นี่เป็นญัตติ
ท่านผู้เจริญ ขอสงฆ์จงฟังข้าพเจ้า ภิกษุชื่อนี้รูปนี้ ต้องอาบัติสังฆาทิเสส
2 ตัวปิดไว้ 2 เดือน ภิกษุนั้นได้มีความคิดดังนี้ว่า เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2
ตัว ปิดไว้ 2 เดือน ไฉนหนอ เราพึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัวปิดไว้
2 เดือนกับสงฆ์ ภิกษุนั้นจึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2 เดือน
กับสงฆ์ สงฆ์ได้ให้ปริวาส 2 เดือนเพื่ออาบัติ 1 ตัวปิดไว้ 2 เดือนแก่ภิกษุนั้นแล้ว
เมื่อภิกษุนั้นกำลังอยู่ปริวาส คิดละอายใจว่า เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว ปิด
ไว้ 2 เดือน เรานั้นได้มีความคิดดังนี้ว่า เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว ปิดไว้ 2
เดือน ไฉนหนอ เราพึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัวปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์
เรานั้นจึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัวปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์ สงฆ์ได้ให้
ปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัวปิดไว้ 2 เดือนแก่เรานั้น เมื่อเรานั้นกำลังอยู่
ปริวาส คิดละอายใจว่า ไฉนหนอ เราพึงขอปริวาส 2 เดือนเพื่ออาบัติแม้นอกนี้ปิด
พระวินัยปิฎก จูฬวรรค [3. สมุจจยขันธกะ] 2. ปริวาส
ไว้ 2 เดือนกับสงฆ์ ดังนี้ ภิกษุนั้นขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติแม้นอกนี้ ปิดไว้
2 เดือนกับสงฆ์ สงฆ์ได้ให้ปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติแม้นอกนี้ปิดไว้ 2 เดือน
แก่ภิกษุชื่อนี้ ท่านรูปใดเห็นด้วยกับการให้ปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติแม้นอกนี้
ปิดไว้ 2 เดือนแก่ภิกษุชื่อนี้ ท่านรูปนั้นพึงนิ่ง ท่านรูปใดไม่เห็นด้วย ท่านรูปนั้น
พึงทักท้วง
แม้ครั้งที่ 2 ข้าพเจ้ากล่าวความนี้ว่า ฯลฯ
แม้ครั้งที่ 3 ข้าพเจ้ากล่าวความนี้ว่า ฯลฯ
ปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติแม้นอกนี้ ปิดไว้ 2 เดือน สงฆ์ให้แล้วแก่ภิกษุ
ชื่อนี้ สงฆ์เห็นด้วย เพราะฉะนั้นจึงนิ่ง ข้าพเจ้าขอถือเอาความนิ่งนั้นเป็นมติอย่างนี้
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุนั้นพึงอยู่ปริวาส 2 เดือน นับต่อจากเดือนก่อน
เทฺวมาสาปริวสิตัพพวิธิ
วิธีอยู่ปริวาส 2 เดือนเพื่ออาบัติปิดไว้ 2 เดือน
[140] ภิกษุทั้งหลาย ก็ในกรณีนี้ ภิกษุต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว ปิดไว้
2 เดือน ภิกษุนั้นมีความคิดดังนี้ว่า เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว ปิดไว้ 2
เดือน ไฉนหนอ เราพึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์
ภิกษุนั้นจึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์ สงฆ์ได้
ให้ปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนแก่ภิกษุนั้นแล้ว เมื่อภิกษุ
นั้นกำลังอยู่ปริวาส คิดละอายใจว่า เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัวปิดไว้ 2 เดือน
เรานั้นได้มีความคิดดังนี้ว่า เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือน ไฉนหนอ
เราพึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์ เรานั้นได้ขอ
ปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์ สงฆ์ได้ให้ปริวาส 2 เดือน
เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนแก่เรา เมื่อเรานั้นกำลังอยู่ปริวาส คิดละอายใจว่า
ไฉนหนอ เราพึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติแม้นอกนี้ปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์
