เมนู

พระวินัยปิฎก จูฬวรรค [3. สมุจจยขันธกะ] 2. ปริวาส
เทฺวมาสปริวาส
ว่าด้วยปริวาสสำหรับอาบัติ 2 ตัวปิดไว้ 2 เดือน
[138] สมัยนั้น ภิกษุรูปหนึ่งต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือน
ภิกษุนั้นได้มีความคิดดังนี้ว่า “เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัวปิดไว้ 2 เดือน
ไฉนหนอ เราพึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัวปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์”
ภิกษุนั้นขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัวปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์ สงฆ์
ได้ให้ปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนแก่ภิกษุนั้น เมื่อภิกษุ
นั้นกำลังอยู่ปริวาส คิดละอายใจว่า “เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว ปิดไว้ 2
เดือน เรานั้นได้มีความคิดดังนี้ว่า ‘เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือน
ไฉนหนอ เราพึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัวปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์
จึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัวปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์ สงฆ์ได้ให้ปริวาส
2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัวปิดไว้ 2 เดือนแก่เรา เมื่อเรานั้นกำลังอยู่ปริวาส คิด
ละอายใจว่า ไฉนหนอ เราพึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติแม้นอกนี้ปิดไว้ 2 เดือน
กับสงฆ์”
ภิกษุนั้นได้บอกแก่ภิกษุทั้งหลายว่า “ท่านทั้งหลาย กระผมต้องอาบัติสังฆาทิเสส
2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือน กระผมนั้นได้มีความคิดดังนี้ว่า ‘เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส
2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือน ไฉนหนอ เราพึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัวปิดไว้
2 เดือนกับสงฆ์’ กระผมนั้นจึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2 เดือน
กับสงฆ์ สงฆ์ได้ให้ปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัวปิดไว้ 2 เดือนแก่กระผมแล้ว
เมื่อกระผมนั้นกำลังอยู่ปริวาส คิดละอายใจว่า ‘เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว ปิด
ไว้ 2 เดือน เรานั้นได้คิดว่า ‘เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือน ไฉนหนอ
เราพึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์’ กระผมนั้นจึง
ขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์ สงฆ์ได้ให้ปริวาส 2
เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัวปิดไว้ 2 เดือนแก่กระผม เมื่อกระผมนั้นกำลังอยู่ปริวาส

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 6 หน้า :240 }


พระวินัยปิฎก จูฬวรรค [3. สมุจจยขันธกะ] 2. ปริวาส
คิดละอายใจว่า ‘ไฉนหนอ เราพึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติแม้นอกนี้ปิดไว้ 2
เดือนกับสงฆ์’ ดังนี้ กระผมจะปฏิบัติอย่างไร”
ภิกษุทั้งหลายจึงนำเรื่องนี้ไปกราบทูลพระผู้มีพระภาคให้ทรงทราบ
พระผู้มีพระภาครับสั่งว่า “ภิกษุทั้งหลาย ถ้าเช่นนั้น สงฆ์จงให้ปริวาส 2 เดือน
เพื่ออาบัติแม้นอกนี้ ปิดไว้ 2 เดือนแก่ภิกษุนั้น”

วิธีให้ปริวาส 2 เดือน และกรรมวาจา
ภิกษุทั้งหลาย สงฆ์พึงให้อย่างนี้ คือ ภิกษุนั้นพึงเข้าไปหาสงฆ์ ห่มอุตตราสงค์
เฉวียงบ่าข้างหนึ่ง ฯลฯ กล่าวอย่างนี้ว่า ๊ท่านผู้เจริญ กระผมต้องอาบัติสังฆาทิเสส
2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือน กระผมนั้นได้มีความคิดดังนี้ว่า ‘เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2
ตัว ปิดไว้ 2 เดือน ไฉนหนอ เราพึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้
2 เดือนกับสงฆ์’ กระผมนั้นจึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2
เดือนกับสงฆ์ สงฆ์ได้ให้ปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนแก่
กระผมแล้ว เมื่อกระผมนั้นกำลังอยู่ปริวาส คิดละอายใจว่า ‘เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส
2 ตัว ปิดไว้ 2 เดือน เรานั้นได้มีความคิดดังนี้ว่า ‘เราต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว
ปิดไว้ 2 เดือน ไฉนหนอ เราพึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2
เดือนกับสงฆ์’ ดังนี้ กระผมนั้นขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัวปิดไว้ 2
เดือนกับสงฆ์ สงฆ์ได้ให้ปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 1 ตัว ปิดไว้ 2 เดือนแก่
กระผม เมื่อกระผมนั้นกำลังอยู่ปริวาส คิดละอายใจว่า ‘ไฉนหนอ เราพึงขอปริวาส
2 เดือน เพื่ออาบัติแม้นอกนี้ ปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์’ ท่านผู้เจริญ กระผมนั้น
จึงขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติแม้นอกนี้ ปิดไว้ 2 เดือนกับสงฆ์”
พึงขอแม้ครั้งที่ 2 ฯลฯ
พึงขอแม้ครั้งที่ 3 ฯลฯ
ภิกษุผู้ฉลาดสามารถพึงประกาศให้สงฆ์ทราบด้วยญัตติจตุตถกรรมวาจาว่า


{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 6 หน้า :241 }