พระวินัยปิฎก จูฬวรรค [1. กัมมขันธกะ] 6. อุกเขปนียกรรมเพราะไม่ทำคืนอาบัติ
10. ไม่พึงตำหนิภิกษุผู้ทำกรรม
11. ไม่พึงยินดีการกราบไหว้ของปกตัตตภิกษุ
12. ไม่พึงยินดีการลุกรับของปกตัตตภิกษุ
13. ไม่พึงยินดีการประนมมือของปกตัตตภิกษุ
14. ไม่พึงยินดีสามีจิกรรมของปกตัตตภิกษุ
15. ไม่พึงยินดีการนำอาสนะมาให้ของปกตัตตภิกษุ
16. ไม่พึงยินดีการนำที่นอนมาให้ของปกตัตตภิกษุ
17. ไม่พึงยินดีน้ำล้างเท้า การตั้งตั่งรองเท้าให้ของปกตัตตภิกษุ
18. ไม่พึงยินดีการตั้งกระเบื้องเช็ดเท้าให้ของปกตัตตภิกษุ
19. ไม่พึงยินดีการรับบาตรและจีวรของปกตัตตภิกษุ
20. ไม่พึงยินดีการที่ปกตัตตภิกษุถูหลังให้ในคราวอาบน้ำ
21. ไม่พึงใส่ความปกตัตตภิกษุด้วยสีลวิบัติ
22. ไม่พึงใส่ความปกตัตตภิกษุด้วยอาจารวิบัติ
23. ไม่พึงใส่ความปกตัตตภิกษุด้วยทิฏฐิวิบัติ
24. ไม่พึงใส่ความปกตัตตภิกษุด้วยอาชีววิบัติ
25. ไม่พึงยุยงปกตัตตภิกษุให้แตกกัน
26. ไม่พึงใช้เครื่องนุ่งห่มอย่างคฤหัสถ์
27. ไม่พึงใช้เครื่องนุ่งห่มอย่างเดียรถีย์
28. ไม่พึงคบพวกเดียรถีย์
29. พึงคบพวกภิกษุ
30. พึงศึกษาสิกขาบทของภิกษุ
31. ไม่พึงอยู่ในอาวาสที่มีเครื่องมุงเดียวกันกับปกตัตตภิกษุ
32. ไม่พึงอยู่ในสถานที่มิใช่อาวาสที่มีเครื่องมุงเดียวกันกับปกตัตตภิกษุ
33. ไม่พึงอยู่ในอาวาสหรือสถานที่มิใช่อาวาสที่มีเครื่องมุงเดียวกันกับ
ปกตัตตภิกษุ
34. เห็นปกตัตตภิกษุแล้วพึงลุกจากอาสนะ

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 6 หน้า :121 }

พระวินัยปิฎก จูฬวรรค [1. กัมมขันธกะ] 6. อุกเขปนียกรรมเพราะไม่ทำคืนอาบัติ
35. ไม่พึงรุกรานปกตัตตภิกษุทั้งข้างในหรือข้างนอกวิหาร
36. ไม่พึงงดอุโบสถแก่ปกตัตตภิกษุ
37. ไม่พึงงดปวารณาแก่ปกตัตตภิกษุ
38. ไม่พึงทำการไต่สวน
39. ไม่พึงเริ่มอนุวาทาธิกรณ์
40. ไม่พึงขอโอกาสภิกษุอื่น
41. ไม่พึงโจทภิกษุอื่น
42. ไม่พึงให้ภิกษุอื่นให้การ
43. ไม่พึงชักชวนกันก่อความทะเลาะ
เตจัตตาฬีสวัตตะ
ในอุกเขปนียกรรมเพราะไม่ทำคืนอาบัติ จบ

สงฆ์ลงโทษและระงับกรรม
[61] ต่อมา สงฆ์ได้ลงอุกเขปนียกรรมภิกษุฉันนะ เพราะไม่ทำคืนอาบัติ ห้าม
สมโภคกับสงฆ์ ภิกษุฉันนะนั้นถูกสงฆ์ลงอุกเขปนียกรรมเพราะไม่ทำคืนอาบัติ ภิกษุ
ฉันนะนั้นได้ออกจากอาวาสนั้นไปสู่อาวาสอื่น
พวกภิกษุในอาวาสอื่นนั้นไม่กราบไหว้ ไม่ลุกรับ ไม่ประนมมือ ไม่ทำสามีจิกรรม
ไม่สักการะ ไม่เคารพ ไม่นับถือ ไม่บูชา ภิกษุฉันนะนั้นอันพวกภิกษุไม่สักการะ
ไม่เคารพ ไม่นับถือ ไม่บูชา เป็นผู้ไม่มีใครเชื่อถือ จึงได้เดินทางจากอาวาสนั้นไป
สู่อาวาสอื่น
แม้พวกภิกษุในอาวาสอื่นนั้นก็ไม่กราบไหว้ ไม่ลุกรับ ไม่ประนมมือ ไม่ทำสามีจิ
กรรม ไม่สักการะ ไม่เคารพ ไม่นับถือ ไม่บูชา ภิกษุฉันนะนั้นอันพวกภิกษุไม่สักการะ
ไม่เคารพ ไม่นับถือ ไม่บูชา เป็นผู้ไม่มีใครเชื่อถือ จึงได้เดินทางจากอาวาสนั้นไป
สู่อาวาสอื่น

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 6 หน้า :122 }