พระวินัยปิฎก มหาวรรค [8. จีวรขันธกะ] 221. ปัจฏิมวิกัปปนุปคจีวราทิกถา
พวกภิกษุได้กล่าวกับท่านพระอานนท์ดังนี้ว่า ท่านอานนท์ พระผู้มีพระภาค
ทรงบัญญัติห้ามไว้มิใช่หรือว่า ภิกษุมีแต่อุตตราสงค์กับอันตรวาสกไม่พึงเข้าหมู่บ้าน
ทำไม่ท่านจึงมีเพียงอุตตราสงค์กับอันตรวาสกเข้าหมู่บ้านเล่า
ท่านพระอานนท์ตอบว่า ใช่ขอรับ พระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติห้ามไว้แล้ว
ว่า ภิกษุมีแต่อุตตราสงค์กับอันตรวาสกไม่พึงเข้าหมู่บ้าน แต่ผมเข้าหมู่บ้านเพราะ
เผลอสติ
ภิกษุทั้งหลายจึงได้นำเรื่องนี้ไปกราบทูลพระผู้มีพระภาคให้ทรงทราบ
ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมีกถาเพราะเรื่องนี้เป็นต้นเหตุ รับสั่ง
กับภิกษุทั้งหลายว่า ภิกษุทั้งหลาย เหตุจำเป็นเพื่อเก็บสังฆาฏิ มี 5 อย่าง คือ
1. เป็นไข้ 2. เป็นฤดูที่หมายรู้ว่าฝนจะตก1
3. ไปสู่ฝั่งแม่น้ำ 4. วิหารมีกุญแจคุมแน่นหนา
5. ได้กรานกฐินแล้ว
ภิกษุทั้งหลาย เหตุจำเป็นเพื่อเก็บสังฆาฏิ มี 5 อย่างนี้แล
ภิกษุทั้งหลาย เหตุจำเป็นเพื่อเก็บอุตตราสงค์ มี 5 อย่าง คือ
1. เป็นไข้ 2. เป็นฤดูที่หมายรู้ว่าฝนจะตก
3. ไปสู่ฝั่งแม่น้ำ 4. วิหารมีกุญแจคุมแน่นหนา
5. ได้กรานกฐินแล้ว
ภิกษุทั้งหลาย เหตุจำเป็นเพื่อเก็บอุตตราสงค์ มี 5 อย่างนี้แล
ภิกษุทั้งหลาย เหตุจำเป็นเพื่อเก็บอันตรวาสก มี 5 อย่าง คือ
1. เป็นไข้ 2. สังเกตเห็นว่าฝนจะตก
3. ไปสู่ฝั่งแม่น้ำ 4. วิหารมีกุญแจคุมแน่นหนา
5. ได้กรานกฐินแล้ว
ภิกษุทั้งหลาย เหตุจำเป็นเพื่อเก็บอันตรวาสกไว้ มี 5 อย่างนี้แล
เชิงอรรถ :
1 หมายถึง อยู่ในช่วงฤดูฝน 4 เดือน (วิ.อ. 3/362/219)
