พระวินัยปิฎก มหาวรรค [7. กฐินขันธกะ] 188. อาทายสัตตกะ
เรื่องกฐินเดาะด้วยมาติกา 8 ข้อ
[310] ภิกษุทั้งหลาย กฐินย่อเป็นอันเดาะได้อย่างไร1 ภิกษุทั้งหลาย
มาตกาแห่งการเดาะกฐินมี 8 ข้อ คือ
1. กำหนดด้วยหลีกไป 2. กำหนดด้วยทำจีวรเสร็จ
3. กำหนดด้วยตกลงใจ 4. กำหนดด้วยผ้าเสียหาย
5. กำหนดด้วยได้ทราบข่าว 6. กำหนดด้วยสิ้นหวัง
7. กำหนดด้วยล่วงเขต 8. กำหนดด้วยเดาะพร้อมกัน
188. อาทายสัตตกะ
ว่าด้วยการเดาะกฐินด้วยการถือจีวรหลีกไป 7 กรณี
[311] ภิกษุกรานกฐินแล้ว นำจีวรที่ทำเสร็จแล้วหลีกไป คิดว่า จะไม่กลับ
การเดาะกฐินของภิกษุนั้น ชื่อว่ากำหนดด้วยหลีกไป (1)
ภิกษุกรานกฐินแล้วถือเอาจีวรหลีกไป2 อยู่นอกสีมามีความคิดอย่างนี้ว่า จะ
ให้ทำจีวรนี้ที่ภายนอกสีมานี้แหละ จะไม่กลับ ให้ทำจีวรผืนนั้น การเดาะกฐิน ของ
ภิกษุนั้น ชื่อว่ากำหนดด้วยทำจีวรเสร็จ (2)
ภิกษุกรานกฐินแล้วถือเอาจีวรหลีกไป อยู่นอกสีมามีความคิดอย่างนี้ว่า จะไม่
ให้ทำจีวรนี้ จะไม่กลับ การเดาะกฐินของภิกษุนั้น ชื่อว่ากำหนดด้วยตกลงใจ (3)
ภิกษุกรานกฐินแล้วถือเอาจีวรหลีกไป อยู่นอกสีมามีความคิดอย่างนี้ว่า จะ
ให้ทำจีวรนี้ภายนอกสีมานี้แหละ จะไม่กลับ ให้ทำจีวรผืนนั้น จีวรที่ภิกษุนั้นให้ทำ
อยู่นั้นเกิดเสียหาย การเดาะกฐินของภิกษุนั้น ชื่อว่ากำหนดด้วยผ้าเสียหาย (4)
เชิงอรรถ :
1 กฐินเดาะ หมายถึงกฐินที่เสียหาย ไม่มีอานิสงส์ ใช้ไม่ได้ ภิกษุหมดโอกาสจะได้ประโยชน์จากกฐิน
2 ถือเอาจีวรหลีกไป ในหมวดที่ 2-7 หมายถึง ผ้าสำหรับทำจีวร คือ จีวรที่ยังทำไม่เสร็จนั่นเอง (วิ.อ.
3/311/199)
