พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [7.เสขิยกัณฑ์] 5.กพฬวรรค สิกขาบทที่ 4
สิกขาบทที่ 4
เรื่องพระฉัพพัคคีย์
[620] สมัยนั้น พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อาราม
ของอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตกรุงสาวัตถี ครั้งนั้น พวกภิกษุฉัพพัคคีย์ฉันโยน
คำข้าว ฯลฯ
พระบัญญัติ
4. พึงทำความสำเหนียกว่า เราจักไม่ฉันโยนคำข้าว
เรื่องพระฉัพพัคคีย์ จบ
สิกขาบทวิภังค์
ภิกษุไม่พึงฉันโยนคำข้าว
ภิกษุใดไม่เอื้อเฟื้อ ฉันโยนคำข้าว ต้องอาบัติทุกกฏ
อนาปัตติวาร
ภิกษุต่อไปนี้ไม่ต้องอาบัติ คือ
1. ภิกษุไม่จงใจ 2. ภิกษุไม่มีสติ
3. ภิกษุผู้ไม่รู้ 4. ภิกษุผู้เป็นไข้
5. ภิกษุฉันของเคี้ยว 6. ภิกษุฉันผลไม้
7. ภิกษุผู้มีเหตุขัดข้อง 8. ภิกษุวิกลจริต
9. ภิกษุต้นบัญญัติ
สิกขาบทที่ 4 จบ
