เมนู

พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [4.นิสสัคคิยกัณฑ์] 1.จีรวรรค 10.ราชสิกขาบท อนาปัตติวาร
บทภาชนีย์
ติกนิสสัคคิยปาจิตตีย์
[540] ทวงเกิน 3 ครั้ง ยืนเกิน 6 ครั้ง ภิกษุสำคัญว่าเกิน ให้เขาจัดจีวร
สำเร็จ ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์
ทวงเกิน 3 ครั้ง ยืนเกิน 6 ครั้ง ภิกษุไม่แน่ใจ ให้เขาจัดจีวรสำเร็จ ต้องอาบัติ
นิสสัคคิยปาจิตตีย์
ทวงเกิน 3 ครั้ง ยืนเกิน 6 ครั้ง ภิกษุสำคัญว่าหย่อนกว่า ให้เขาจัดจีวรสำเร็จ
ต้องอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์

ทุกทุกกฏ
ทวงหย่อนกว่า 3 ครั้ง ยืนหย่อนกว่า 6 ครั้ง ภิกษุสำคัญว่าเกิน ต้องอาบัติ
ทุกกฏ
ทวงหย่อนกว่า 3 ครั้ง ยืนหย่อนกว่า 6 ครั้ง ภิกษุไม่แน่ใจ ต้องอาบัติทุกกฏ
ทวงหย่อนกว่า 3 ครั้ง ยืนหย่อนกว่า 6 ครั้ง ภิกษุสำคัญว่าหย่อนกว่า ไม่
ต้องอาบัติ

อนาปัตติวาร
ภิกษุต่อไปนี้ไม่ต้องอาบัติ คือ
[541] 1. ภิกษุทวง 3 ครั้ง ยืน 6 ครั้ง
2. ภิกษุทวงหย่อนกว่า 3 ครั้ง ยืนหย่อนกว่า 6 ครั้ง
3. ภิกษุไม่ได้ทวง ไวยาวัจกรจัดถวายเอง
4. ภิกษุรับจีวรที่เจ้าของทวงมาถวาย

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 2 หน้า :69 }


พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [4.นิสสัคคิยกัณฑ์] 2.โกสิยวรรค 10.ราชสิกขาบท รวมสิกขาบทที่มีในจีวรวรรค
5. ภิกษุวิกลจริต
6. ภิกษุต้นบัญญัติ

ราชสิกขาบทที่ 10 จบ
จีวรวรรคที่ 1 จบ

รวมสิกขาบทที่มีในจีวรวรรค
จีวรวรรคมี 10 สิกขาบท คือ

1. ปฐมกฐินสิกขาบท ว่าด้วยกฐินเดาะข้อที่ 1
2. อุทโทสิตสิกขาบท ว่าด้วยภิกษุเก็บจีวรไว้ในโรงเก็บของ
(ว่าด้วยกฐินเดาะข้อที่ 2)
3. ตติยกฐินสิกขาบท ว่าด้วยกฐินเดาะข้อที่ 3
4. ปุราณจีวรสิกขาบท ว่าด้วยการให้ซักจีวรเก่า
5. จีวรปฏิคคหณสิกขาบท ว่าด้วยการรับจีวร
6. อัญญาตกวิญญัตติสิกขาบท ว่าด้วยการออกปากขอคฤหัสถ์ผู้ไม่ใช่ญาติ
7. ตตุตตริสิกขาบท ว่าด้วยการออกปากขอจีวรเกิน
8. อุปักขฏสิกขาบท ว่าด้วยคนตระเตรียมทรัพย์เป็นค่าจีวร
9. ทุติยอุปักขฏสิกขาบท ว่าด้วยคนตระเตรียมทรัพย์เป็นค่าจีวรข้อ
ที่ 2
10. ราชสิกขาบท ว่าด้วยทรัพย์เป็นค่าจีวรที่พระราชาเป็นต้น
ให้ทูตนำมาถวาย


{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 2 หน้า :70 }