พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [7.เสขิยกัณฑ์] 3.ขัมภตกวรรค สิกขาบทที่ 5
สิกขาบทที่ 5
เรื่องพระฉัพพัคคีย์
[600] สมัยนั้น พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อาราม
ของอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตกรุงสาวัตถี ครั้งนั้น พวกภิกษุฉัพพัคคีย์เดินกระโหย่ง
ไปในละแวกบ้าน ฯลฯ
พระบัญญัติ
5. พึงทำความสำเหนียกว่า เราจักไม่เดินกระโหย่งไปในละแวกบ้าน
เรื่องพระฉัพพัคคีย์ จบ
สิกขาบทวิภังค์
ภิกษุไม่พึงเดินกระโหย่งไปในละแวกบ้าน
ภิกษุใดไม่เอื้อเฟื้อ เดินกระโหย่งไปในละแวกบ้าน ต้องอาบัติทุกกฏ
อนาปัตติวาร
ภิกษุต่อไปนี้ไม่ต้องอาบัติ คือ
1. ภิกษุไม่จงใจ 2. ภิกษุไม่มีสติ
3. ภิกษุผู้ไม่รู้ 4. ภิกษุผู้เป็นไข้
5. ภิกษุอยู่ในที่พัก 6. ภิกษุผู้มีเหตุขัดข้อง
7. ภิกษุวิกลจริต 8. ภิกษุต้นบัญญัติ
สิกขาบทที่ 5 จบ
