พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [7.เสขิยกัณฑ์] 1.ปริมัณฑลวรรค สิกขาบทที่ 10
สิกขาบทที่ 10
เรื่องพระฉัพพัคคีย์
[585] สมัยนั้น พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อาราม
ของอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตกรุงสาวัตถี ครั้งนั้น พวกภิกษุฉัพพัคคีย์นั่งเวิกผ้าใน
ละแวกบ้าน ฯลฯ
พระบัญญัติ
10. พึงทำความสำเหนียกว่า เราจักไม่นั่งเวิกผ้าในละแวกบ้าน
เรื่องพระฉัพพัคคีย์ จบ
สิกขาบทวิภังค์
ภิกษุไม่พึงนั่งเวิกผ้าในละแวกบ้าน
ภิกษุใดไม่เอื้อเฟื้อ นั่งเวิกผ้าขึ้นข้างเดียวหรือทั้งสองข้างในละแวกบ้าน ต้อง
อาบัติทุกกฏ
อนาปัตติวาร
ภิกษุต่อไปนี้ไม่ต้องอาบัติ คือ
1. ภิกษุไม่จงใจ 2. ภิกษุไม่มีสติ
3. ภิกษุผู้ไม่รู้ 4. ภิกษุผู้เป็นไข้
5. ภิกษุอยู่ในที่พัก 6. ภิกษุผู้มีเหตุขัดข้อง
7. ภิกษุวิกลจริต 8. ภิกษุต้นบัญญัติ
สิกขาบทที่ 10 จบ
ปริมัณฑลวรรคที่ 1 จบ
