พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [5.ปาจิตติยกัณฑ์] 9.รตนวรรค 3.วิกาลคามปเวสนสิกขาบท อนาปัตติวาร
เวลาวิกาล ภิกษุไม่แน่ใจ ไม่บอกลาภิกษุที่มีอยู่แล้วเข้าหมู่บ้าน ต้องอาบัติ
ปาจิตตีย์ เว้นไว้แต่มีเหตุจำเป็นรีบด่วนที่สมควร
เวลาวิกาล ภิกษุสำคัญว่าเป็นกาล ไม่บอกลาภิกษุที่มีอยู่แล้วเข้าหมู่บ้าน ต้อง
อาบัติปาจิตตีย์ เว้นไว้แต่มีเหตุจำเป็นรีบด่วนที่สมควร
ทุกกฏ
กาล ภิกษุสำคัญว่าเป็นเวลาวิกาล ต้องอาบัติทุกกฏ
กาล ภิกษุไม่แน่ใจ ต้องอาบัติทุกกฏ
กาล ภิกษุสำคัญว่าเป็นกาล ไม่ต้องอาบัติ
อนาปัตติวาร
ภิกษุต่อไปนี้ไม่ต้องอาบัติ คือ
[515] 1. ภิกษุเข้าบ้านเมื่อมีเหตุจำเป็นรีบด่วนที่สมควร
2. ภิกษุบอกลาภิกษุที่มีอยู่แล้วเข้าไป
3. ภิกษุไม่ได้บอกลาเพราะภิกษุไม่มีแล้วเข้าไป
4. ภิกษุไปอารามอื่น
5. ภิกษุไปสำนักภิกษุณี
6. ภิกษุไปสำนักเดียรถีย์
7. ภิกษุไปโรงฉัน
8. ภิกษุเดินตามทางที่ผ่านหมู่บ้าน
9. ภิกษุเข้าไปในคราวมีเหตุขัดข้อง
10. ภิกษุวิกลจริต
11. ภิกษุต้นบัญญัติ
วิกาลคามปเวสนสิกขาบทที่ 3 จบ
