พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [5.ปาจิตติยกัณฑ์] 5.อเจลกวรรค 7.มหานามสิกขาบท อนาปัตติวาร
ทุกทุกกฏ
ไม่เกินกว่ากำหนดนั้น ภิกษุสำคัญว่าเกินกว่ากำหนดนั้น ต้องอาบัติทุกกฏ
ไม่เกินกว่ากำหนดนั้น ภิกษุไม่แน่ใจ ต้องอาบัติทุกกฏ
ไม่เกินกว่ากำหนดนั้น ภิกษุสำคัญว่าไม่เกินกว่ากำหนดนั้น ไม่ต้องอาบัติ
อนาปัตติวาร
ภิกษุต่อไปนี้ไม่ต้องอาบัติ คือ
[310] 1. ภิกษุออกปากขอเภสัชตามที่เขาปวารณาไว้
2. ภิกษุออกปากขอเภสัชในราตรีตามที่เขาปวารณาไว้
3. ภิกษุออกปากขอเภสัชว่า ท่านปวารณาพวกอาตมาด้วยเภสัช
เหล่านี้และพวกอาตมาก็ต้องการเภสัชนี้และนี้
4. ภิกษุออกปากขอเภสัชว่า ราตรีที่ท่านปวารณาผ่านไปแล้ว แต่
เรายังต้องการเภสัช
5. ภิกษุออกปากขอเภสัชจากญาติ
6. ภิกษุออกปากขอเภสัชจากคนปวารณา
7. ภิกษุออกปากขอเภสัชเพื่อภิกษุอื่น
8. ภิกษุออกปากขอเภสัชที่จ่ายมาด้วยทรัพย์ของตน
9. ภิกษุวิกลจริต
10. ภิกษุต้นบัญญัติ
มหานามสิกขาบทที่ 7 จบ
