พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [5.ปาจิตติยกัณฑ์] 5.อเจลกวรรค 6.จาริตตสิกขาบท อนาปัตติวาร
5. ภิกษุเดินไปตามทางที่ผ่านใกล้เรือน
6. ภิกษุไปอารามอื่น
7. ภิกษุไปสำนักภิกษุณี
8. ภิกษุไปสำนักเดียรถีย์
9. ภิกษุไปโรงฉัน
10. ภิกษุไปเรือนที่เขานิมนต์
11. ภิกษุไปในคราวมีเหตุขัดข้อง
12. ภิกษุวิกลจริต
13. ภิกษุต้นบัญญัติ
จาริตตสิกขาบทที่ 6 จบ
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [5.ปาจิตติยกัณฑ์] 5.อเจลกวรรค 7.มหานามสิกขาบท นิทานวัตถุ
5. อเจลกวรรค
7. มหานามสิกขาบท
ว่าด้วยพระเจ้ามหานามศากยะ
เรื่องพระเจ้ามหานามศากยะ
[303] สมัยนั้น พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ นิโครธาราม เขต
กรุงกบิลพัสดุ์ แคว้นสักกะ ครั้งนั้น พระเจ้ามหานามศากยะมีเภสัชเหลือเฟือ ลำดับ
นั้น พระเจ้ามหานามศากยะจึงได้เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ครั้นถึงแล้ว
ได้ถวายอภิวาทพระผู้มีพระภาค แล้วนั่ง ณ ที่สมควร พระเจ้ามหานามศากยะผู้นั่ง
ณ ที่สมควรแล้วได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคดังนี้ว่า หม่อมฉันประสงค์จะปวารณา
สงฆ์ด้วยเภสัชตลอด 4 เดือน พระพุทธเจ้าข้า
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า สาธุ สาธุ มหานามะ ถ้าเช่นนั้น เธอจงปวารณา
สงฆ์ด้วยเภสัชตลอด 4 เดือนเถิด
พวกภิกษุมีความยำเกรงอยู่จึงไม่รับปวารณา ภิกษุทั้งหลายได้นำเรื่องนี้ไป
กราบทูลพระผู้มีพระภาคให้ทรงทราบ ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมีกถา
เพราะเรื่องนี้เป็นต้นเหตุแล้วรับสั่งกับภิกษุทั้งหลายว่า ภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาต
ให้ยินดีการปวารณาด้วยปัจจัยตลอด 4 เดือน
[304] สมัยนั้น ภิกษุทั้งหลายออกปากขอเภสัชกะพระเจ้ามหานามศากยะ
เพียงเล็กน้อย เภสัชของพระเจ้ามหานามศากยะก็ยังมีเหลือเฟืออยู่เหมือนเดิม
แม้ครั้งที่ 2 พระเจ้ามหานามศากยะก็ได้เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ
ครั้นถึงแล้วได้ถวายอภิวาทพระผู้มีพระภาค แล้วนั่ง ณ ที่สมควร พระเจ้ามหานาม
ศากยะผู้นั่ง ณ ที่สมควรแล้วได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคดังนี้ว่า หม่อมฉันประสงค์
จะปวารณาสงฆ์ด้วยเภสัชต่อไปอีก 4 เดือน พระพุทธเจ้าข้า
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า สาธุ สาธุ มหานามะ ถ้าเช่นนั้น เธอจงปวารณา
สงฆ์ด้วยเภสัชต่อไปอีก 4 เดือนเถิด
