พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [5.ปาจิตติยกัณฑ์] 2.ภูตคามวรรค รวมสิกขาบทที่มีในภูตคามวรรค
อนาปัตติวาร
ภิกษุต่อไปนี้ไม่ต้องอาบัติ คือ
[143] 1. ภิกษุไม่จงใจ
2. ภิกษุไม่มีสติ
3. ภิกษุผู้ไม่รู้
4. ภิกษุวิกลจริต
5. ภิกษุต้นบัญญัติ
สัปปาณกสิกขาบทที่ 10 จบ
ภูตคามวรรคที่ 2 จบ
รวมสิกขาบทที่มีในภูตคามวรรค
ภูตคามวรรคมี 10 สิกขาบท คือ
1. ภูตคามสิกขาบท ว่าด้วยการพรากภูตคาม
2. อัญญวาทกสิกขาบท ว่าด้วยการกล่าวกลบเกลื่อน
3. อุชฌาปนกสิกขาบท ว่าด้วยการกล่าวให้เพ่งโทษ
4. ปฐมเสนาสนสิกขาบท ว่าด้วยเสนาสนะข้อที่ 1
5. ทุติยเสนาสนสิกขาบท ว่าด้วยเสนาสนะข้อที่ 2
6. อนุปขัชชสิกขาบท ว่าด้วยการเข้าไปแทรกแซง
7. นิกกัฑฒนสิกขาบท ว่าด้วยการฉุดลากออก
8. เวหาสกุฏิสิกขาบท ว่าด้วยกุฎีชั้นลอย
9. มหัลลกวิหารสิกขาบท ว่าด้วยการสร้างวิหารใหญ่
10. สัปปาณกสิกขาบท ว่าด้วยสิ่งมีชีวิต
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [5.ปาจิตติยกัณฑ์] 3.โอวาทวรรค 1.โอวาทสิกขาบท นิทานวัตถุ
3. โอวาทวรรค
หมวดว่าด้วยโอวาท
1. โอวาทสิกขาบท
ว่าด้วยการสั่งสอนภิกษุณี
เรื่องพระฉัพพัคคีย์
[144] สมัยนั้น พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อาราม
ของอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตกรุงสาวัตถี ครั้งนั้น ภิกษุผู้เป็นเถระทั้งหลายสั่งสอน
พวกภิกษุณี ย่อมได้จีวร บิณฑบาต เสนาสนะ และคิลานปัจจัยเภสัชบริขาร
ทีนั้น พวกภิกษุฉัพพัคคีย์ได้มีการปรึกษากันดังนี้ว่า ท่านทั้งหลาย บัดนี้ภิกษุ
ผู้เป็นเถระทั้งหลายสั่งสอนพวกภิกษุณี ย่อมได้จีวร บิณฑบาต เสนาสนะ และ
คิลานปัจจัยเภสัชบริขาร ท่านทั้งหลาย มาเถิด แม้พวกเราก็จะสั่งสอนพวกภิกษุณี
บ้าง ครั้นแล้วพวกภิกษุฉัพพัคคีย์จึงได้เข้าไปหาพวกภิกษุณี แล้วได้กล่าวดังนี้ว่า
มาเถิด น้องหญิงทั้งหลาย พวกเธอจงเข้าไปหาพวกอาตมาบ้าง พวกอาตมาจักสั่ง
สอนให้บ้าง
หลังจากนั้น พวกภิกษุณีเหล่านั้นได้พากันเข้าไปหาพวกภิกษุฉัพพัคคีย์ถึงที่อยู่
ครั้นถึงแล้วได้ไหว้พวกภิกษุฉัพพัคคีย์แล้วนั่ง ณ ที่สมควร ทีนั้นพวกภิกษุฉัพพัคคีย์
ได้แสดงธรรมีกถาเพียงเล็กน้อยแก่พวกภิกษุณี แล้วให้วันเวลาผ่านไปด้วยการ
สนทนาเกี่ยวกับดิรัจฉานกถา1 แล้วส่งกลับด้วยกล่าวว่า พวกเธอกลับไปเถิด น้อง
หญิงทั้งหลาย
เชิงอรรถ :
1 ดิรัจฉานกถา คือถ้อยคำที่ขัดขวางทางไปสู่สวรรค์นิพพาน ภิกษุไม่ควรนำมาเป็นข้อถกเถียงสนทนากัน
(วิ.อ. 2/144/315, สารตฺถ.ฏีกา 3/144/43) มี 28 อย่าง (วิ.ม. 5/250/13-14, ที.สี. 9/17/8,
ที.ปา. 11/50/30, ม.ม. 13/223/197, สํ.ม. 19/1080/365-366, องฺ. ทสก. 24/69/102, ขุ.ม.
29/157/306) ดู รตนวรรค สิกขาบทที่ 3 ข้อ 508 หน้า 599 (ในเล่มนี้)
