พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [5.ปาจิตติยกัณฑ์] 1.มุสาวาทวรรค 5.สหเสยยสิกขาบท อนาปัตติวาร
อนุปสัมบัน ภิกษุสำคัญว่าเป็นอุปสัมบัน นอนร่วมกันเกิน 2-3 คืน ต้อง
อาบัติปาจิตตีย์
ติกทุกกฏ
ที่นอนมีเครื่องมุงครึ่งเดียว มีเครื่องบังครึ่งเดียว ต้องอาบัติทุกกฏ
อุปสัมบัน ภิกษุสำคัญว่าเป็นอนุปสัมบัน ต้องอาบัติทุกกฏ
อุปสัมบัน ภิกษุไม่แน่ใจ นอนร่วมกันเกิน 2-3 คืน ต้องอาบัติทุกกฏ
อุปสัมบัน ภิกษุสำคัญว่าเป็นอุปสัมบัน นอนร่วมกันเกิน 2-3 คืน ไม่ต้อง
อาบัติ
อนาปัตติวาร
ภิกษุต่อไปนี้ไม่ต้องอาบัติ คือ
[54] 1. ภิกษุนอนพัก 2-3 คืน
2. ภิกษุพักต่ำกว่า 2-3 คืน
3. ภิกษุพัก 2 คืน พอคืนที่ 3 ออกไปก่อนอรุณขึ้นแล้วกลับเข้ามา
4. ภิกษุนอนร่วมกันในที่นอนมีเครื่องมุงทั้งหมด แต่ไม่มีเครื่องบัง
ทั้งหมด
5. ภิกษุนอนร่วมกันในที่นอนมีเครื่องบังทั้งหมด แต่ไม่มีเครื่องมุง
ทั้งหมด
6. ภิกษุนอนร่วมกันในที่นอนไม่มีเครื่องมุงส่วนมาก ไม่มีเครื่องบัง
ส่วนมาก
7. ภิกษุนั่งในเมื่ออนุปสัมบันนอน
8. ภิกษุนอน อนุปสัมบันนั่ง
9. ภิกษุนั่งและอนุปสัมบันก็นั่ง
10. ภิกษุวิกลจริต
11. ภิกษุต้นบัญญัติ
สหเสยยสิกขาบทที่ 5 จบ
