พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [1. ปาราชิกกัณฑ์] ปาราชิกสิกขาบทที่ 2 บทภาชนีย์
5. มีไถยจิตปรากฏ
6. ภิกษุจับต้อง ต้องอาบัติทุกกฏ ทำให้ไหว ต้องอาบัติทุกกฏ ทำให้เคลื่อนที่
ต้องอาบัติถุลลัจจัย
[127] ภิกษุผู้ถือเอาของที่เขาไม่ได้ให้ ต้องอาบัติทุกกฏ ด้วยอาการ 6 อย่าง
คือ
1. สำคัญว่าไม่ใช่ของของตน
2. ไม่ใช่ถือเอาด้วยวิสาสะ
3. ไม่ใช่เป็นของขอยืม
4. ทรัพย์มีค่าน้อย ราคา 1 มาสก หรือน้อยกว่า 1 มาสก
5. มีไถยจิตปรากฏ
6. ภิกษุจับต้อง ต้องอาบัติทุกกฏ ทำให้ไหว ต้องอาบัติทุกกฏ ทำให้เคลื่อนที่
ต้องอาบัติทุกกฏ
[128] ภิกษุผู้ถือเอาของที่เขาไม่ได้ให้ ต้องอาบัติทุกกฏ ด้วยอาการ 5 อย่าง
คือ
1. ไม่ใช่ทรัพย์ที่มีผู้ครอบครอง
2. สำคัญว่าเป็นทรัพย์ที่มีผู้ครอบครอง
3. ทรัพย์มีค่ามาก ราคา 5 มาสก หรือเกินกว่า 5 มาสก
4. มีไถยจิตปรากฏ
5. ภิกษุจับต้อง ต้องอาบัติทุกกฏ ทำให้ไหว ต้องอาบัติทุกกฏ ทำให้เคลื่อนที่
ต้องอาบัติทุกกฏ
[129] ภิกษุผู้ถือเอาของที่เขาไม่ได้ให้ ต้องอาบัติทุกกฏ ด้วยอาการ 5 อย่าง
คือ
1. ไม่ใช่ทรัพย์ที่มีผู้ครอบครอง
2. สำคัญว่าเป็นทรัพย์ที่มีผู้ครอบครอง
3. ทรัพย์มีค่าน้อย ราคาเกิน 1 มาสก หรือน้อยกว่า 5 มาสก
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [1. ปาราชิกกัณฑ์] ปาราชิกสิกขาบทที่ 2 อนาปัตติวาร
4. มีไถยจิตปรากฏ
5. ภิกษุจับต้อง ต้องอาบัติทุกกฏ ทำให้ไหว ต้องอาบัติทุกกฏ ทำให้เคลื่อนที่
ต้องอาบัติทุกกฏ
[130] ภิกษุผู้ถือเอาของที่เขาไม่ได้ให้ ต้องอาบัติทุกกฏ ด้วยอาการ 5 อย่าง
คือ
1. ไม่ใช่ทรัพย์ที่มีผู้ครอบครอง
2. สำคัญว่าเป็นทรัพย์ที่มีผู้ครอบครอง
3. ทรัพย์มีค่าน้อย ราคา 1 มาสก หรือน้อยกว่า 1 มาสก
4. มีไถยจิตปรากฏ
5. ภิกษุจับต้อง ต้องอาบัติทุกกฏ ทำให้ไหว ต้องอาบัติทุกกฏ ทำให้เคลื่อนที่
ต้องอาบัติทุกกฏ
อนาปัตติวาร
ภิกษุต่อไปนี้ไม่ต้องอาบัติ คือ
[131] 1. ภิกษุสำคัญว่าเป็นของของตน
2. ภิกษุถือเอาด้วยวิสาสะ
3. ภิกษุถือเอาเป็นของขอยืม
4. ภิกษุถือเอาทรัพย์ที่เปรตครอบครอง
5. ภิกษุถือเอาทรัพย์ที่สัตว์ดิรัจฉานครอบครอง
6. ภิกษุสำคัญว่าเป็นของบังสุกุล
7. ภิกษุวิกลจริต
8. ภิกษุมีจิตฟุ้งซ่าน
9. ภิกษุกระสับกระส่ายเพราะเวทนา
10. ภิกษุต้นบัญญัติ
ปฐมภาณวาร ในอทินนาทานสิกขาบท จบ
