พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [2. สังฆาทิเสสกัณฑ์] 3. ทุฎฐุลลวาจาสิกขาบท วินีตวัตถุ
วินีตวัตถุ
เรื่องผ้ากัมพลสีแดง 1 เรื่อง
[288] สมัยนั้น หญิงคนหนึ่งห่มผ้ากัมพลใหม่สีแดง ภิกษุรูปหนึ่งมีความ
กำหนัด ได้กล่าวกับเธอว่า น้องหญิง เธอมีสีแดงแท้ แต่นางไม่เข้าใจความหมาย
จึงกล่าวว่า ใช่เจ้าค่ะ พระคุณเจ้า ผ้ากัมพลใหม่สีแดง ท่านเกิดความกังวลใจว่า
เราต้องอาบัติสังฆาทิเสสหรือหนอ จึงนำเรื่องนี้ไปกราบทูลพระผู้มีพระภาคให้ทรงทราบ
พระองค์ตรัสว่า ภิกษุ เธอไม่ต้องอาบัติสังฆาทิเสส แต่ต้องอาบัติทุกกฏ (เรื่องที่ 1)
เรื่องผ้ากัมพลขนแข็ง 1 เรื่อง
สมัยนั้น หญิงคนหนึ่งห่มผ้ากัมพลขนแข็ง ภิกษุรูปหนึ่งมีความกำหนัด ได้
กล่าวกับเธอว่า น้องหญิง เธอมีขนแข็งแท้ แต่นางไม่เข้าใจความหมายจึงกล่าวว่า
ใช่เจ้าค่ะ พระคุณเจ้า ผ้ากัมพลขนแข็ง ท่านเกิดความกังวลใจว่า เราต้องอาบัติ
สังฆาทิเสสหรือหนอ จึงนำเรื่องนี้ไปกราบทูลพระผู้มีพระภาคให้ทรงทราบ พระองค์
ตรัสว่า ภิกษุ เธอไม่ต้องอาบัติสังฆาทิเสส แต่ต้องอาบัติทุกกฏ (เรื่องที่ 2)
เรื่องผ้ากัมพลขนยุ่งเหยิง 1 เรื่อง
สมัยนั้น หญิงคนหนึ่งห่มผ้ากัมพลซักใหม่ ภิกษุรูปหนึ่งมีความกำหนัด ได้
กล่าวกับเธอว่า น้องหญิง เธอมีขนยุ่งเหยิง แต่นางไม่เข้าใจความหมายจึงกล่าวว่า
ใช่เจ้าค่ะ พระคุณเจ้า ผ้ากัมพลขนยุ่งเหยิง ท่านเกิดความกังวลใจว่า เราต้องอาบัติ
สังฆาทิเสสหรือหนอ จึงนำเรื่องนี้ไปกราบทูลพระผู้มีพระภาคให้ทรงทราบ พระองค์
ตรัสว่า ภิกษุ เธอไม่ต้องอาบัติสังฆาทิเสส แต่ต้องอาบัติทุกกฏ (เรื่องที่ 3)
เรื่องผ้ากัมพลขนหยาบ 1 เรื่อง
สมัยนั้น หญิงคนหนึ่งห่มผ้ากัมพลขนหยาบ ภิกษุรูปหนึ่งมีความกำหนัด ได้
กล่าวกับเธอว่า น้องหญิง เธอมีขนหยาบ แต่นางไม่เข้าใจความหมายจึงกล่าวว่า
ใช่เจ้าค่ะ พระคุณเจ้า ผ้ากัมพลขนหยาบ ท่านเกิดความกังวลใจว่า เราต้องอาบัติ