พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [2. สังฆาทิเสสกัณฑ์] 3. ทุฎฐุลลวาจาสิกขาบท คาถารวมวินีตวัตถุ
(1) เป็นบัณเฑาะก์ ฯลฯ (1) เป็นชาย ฯลฯ (1) เป็นสัตว์ดิรัจฉาน ฯลฯ
ต้องอาบัติทุกกฏ
(1) เป็นหญิง 2 คน (2) ภิกษุสำคัญว่าเป็นหญิงทั้ง 2 คนและมีความกำหนัด
(3) ภิกษุพูดชมบ้าง พูดติบ้าง ฯลฯ ด่าบ้าง พาดพิงถึงของที่เนื่องด้วยกายของหญิงทั้ง
2 คน ต้องอาบัติทุกกฏ 2 ตัว ฯลฯ
(1) เป็นหญิงและบัณเฑาะก์ (2) ภิกษุสำคัญว่าเป็นหญิงทั้ง 2 คนและมี
ความกำหนัด (3) ภิกษุพูดชมบ้าง พูดติบ้าง ฯลฯ ด่าบ้าง พาดพิงถึงของที่เนื่อง
ด้วยกายของทั้ง 2 ต้องอาบัติทุกกฏ 2 ตัว ฯลฯ
อนาปัตติวาร
ภิกษุต่อไปนี้ไม่ต้องอาบัติ คือ
[287] 1. ภิกษุมุ่งอรรถะ
2. ภิกษุมุ่งธรรม
3. ภิกษุมุ่งพร่ำสอน
4. ภิกษุวิกลจริต
5. ภิกษุต้นบัญญัติ
คาถารวมวินีตวัตถุ
เรื่องที่ทรงวินิจฉัยแล้ว
เรื่องผ้ากัมพลสีแดง 1 เรื่อง___เรื่องผ้ากำพลขนแข็ง 1 เรื่อง
เรื่องผ้ากัมพลขนยุ่งเหยิง 1 เรื่อง___เรื่องผ้ากัมพลขนหยาบ 1 เรื่อง
เรื่องผ้าห่มขนยาว 1 เรื่อง___เรื่องนาหว่าน 1 เรื่อง
เรื่องหนทางราบเรียบ 1 เรื่อง___เรื่องมีศรัทธา 1 เรื่อง
เรื่องให้ทาน 1 เรื่อง___เรื่องทำงาน 3 เรื่อง
