พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [2. สังฆาทิเสสกัณฑ์] 3. ทุฎฐุลลวาจาสิกขาบท บทภาชนีย์
บัณเฑาะก์และสัตว์ดิรัจฉาน
(1) เป็นบัณเฑาะก์และสัตว์ดิรัจฉาน (2) ภิกษุสำคัญว่าเป็นบัณเฑาะก์ทั้ง 2
และมีความกำหนัด (3) ภิกษุพูดชมบ้าง พูดติบ้าง ฯลฯ ด่าบ้าง พาดพิงทวารหนัก
ทวารเบาของทั้ง 2 ต้องอาบัติทุกกฏกับถุลลัจจัย
(1) เป็นบัณเฑาะก์และสัตว์ดิรัจฉาน (2) ภิกษุไม่แน่ใจว่าเป็นบัณเฑาะก์และ
สัตว์ดิรัจฉานทั้ง 2 ฯลฯ สำคัญว่าเป็นชาย ฯลฯ สำคัญว่าเป็นสัตว์ดิรัจฉาน ฯลฯ
สำคัญว่าเป็นหญิงและมีความกำหนัด (3) ภิกษุพูดชมบ้าง พูดติบ้าง ฯลฯ ด่าบ้าง
พาดพิงทวารหนักทวารเบาของทั้ง 2 ต้องอาบัติทุกกฏ 2 ตัว
ชายและสัตว์ดิรัจฉาน
(1) เป็นชายและสัตว์ดิรัจฉาน (2) ภิกษุสำคัญว่าเป็นชายทั้ง 2 ฯลฯ ไม่แน่
ใจว่าเป็นชายและสัตว์ดิรัจฉานทั้ง 2 ฯลฯ สำคัญว่าเป็นสัตว์ดิรัจฉาน ฯลฯ สำคัญ
ว่าเป็นหญิง ฯลฯ สำคัญว่าเป็นบัณเฑาะก์และมีความกำหนัด (3) ภิกษุพูดชมบ้าง
พูดติบ้าง ฯลฯ ด่าบ้าง พาดพิงทวารหนักทวารเบาของทั้ง 2 ต้องอาบัติทุกกฏ
2 ตัว
ใต้รากขวัญและเหนือเข่า
(1) เป็นหญิง (2) ภิกษุสำคัญว่าเป็นหญิงและมีความกำหนัด (3) ภิกษุ
พูดชมบ้าง พูดติบ้าง ฯลฯ ด่าบ้าง พาดพิงถึงอวัยวะเบื้องบนใต้รากขวัญลงมา
อวัยวะเบื้องต่ำเหนือเข่าขึ้นไป เว้นทวารหนักและทวารเบาของหญิง ต้องอาบัติ
ถุลลัจจัย ฯลฯ
(1) เป็นสัตว์ดิรัจฉาน (2) ภิกษุสำคัญว่าเป็นหญิง ฯลฯ ต้องอาบัติทุกกฏ
(1) เป็นหญิง 2 คน (2) ภิกษุสำคัญว่าเป็นหญิงทั้ง 2 คนและมีความกำหนัด
(3) ภิกษุพูดชมบ้าง พูดติบ้าง ฯลฯ ด่าบ้าง พาดพิงถึงอวัยวะเบื้องบนใต้รากขวัญลงมา
อวัยวะเบื้องต่ำเหนือเข่าขึ้นไป เว้นทวารหนักและทวารเบาของหญิงทั้ง 2 ต้องอาบัติ
ถุลลัจจัย 2 ตัว ฯลฯ
