เมนู

พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [2. สังฆาทิเสสกัณฑ์] 2. กายสังสัคคสิกขาบท บทภาชนีย์

บัณเฑาะก์และชาย

(1) เป็นบัณเฑาะก์และชาย (2) ภิกษุสำคัญว่าเป็นบัณเฑาะก์ทั้ง 2 คนและ
มีความกำหนัด (3) ภิกษุใช้กายจับต้อง ลูบคลำ ฯลฯ จับต้องกายของคนทั้ง 2
ต้องอาบัติทุกกฏกับอาบัติถุลลัจจัย
(1) เป็นบัณเฑาะก์และชาย (2) ภิกษุไม่แน่ใจว่าเป็นบัณเฑาะก์และชายทั้ง 2
คน ฯลฯ ต้องอาบัติทุกกฏ 2 ตัว
(1) เป็นบัณเฑาะก์และชาย (2) ภิกษุสำคัญว่าเป็นชายทั้ง 2 คน ฯลฯ
(1) เป็นบัณเฑาะก์และชาย (2) ภิกษุสำคัญว่าเป็นสัตว์ดิรัจฉานทั้ง 2 คน
ฯลฯ
(1) เป็นบัณเฑาะก์และชาย (2) ภิกษุสำคัญว่าเป็นหญิงทั้ง 2 คนและมี
ความกำหนัด (3) ภิกษุใช้กายจับต้อง ลูบคลำ ฯลฯ จับ ต้องกายของทั้ง 2 คน
ต้องอาบัติทุกกฏ 2 ตัว

บัณเฑาะก์และสัตว์ดิรัจฉาน

(1) เป็นบัณเฑาะก์และสัตว์ดิรัจฉาน (2) ภิกษุสำคัญว่าเป็นบัณเฑาะก์ทั้ง 2
และมีความกำหนัด (3) ภิกษุใช้กายจับต้อง ลูบคลำ ฯลฯ จับ ต้องกายของทั้ง 2
ต้องอาบัติทุกกฏกับอาบัติถุลลัจจัย
(1) เป็นบัณเฑาะก์และสัตว์ดิรัจฉาน (2) ภิกษุไม่แน่ใจว่าเป็นบัณเฑาะก์และ
สัตว์ดิรัจฉานทั้ง 2 ฯลฯ
(1) เป็นบัณเฑาะก์และสัตว์ดิรัจฉาน (2) ภิกษุสำคัญว่าเป็นชายทั้ง 2 ฯลฯ
(1) เป็นบัณเฑาะก์และสัตว์ดิรัจฉาน (2) ภิกษุสำคัญว่าเป็นสัตว์ดิรัจฉาน
ทั้ง 2 ฯลฯ
(1) เป็นบัณเฑาะก์และสัตว์ดิรัจฉาน (2) ภิกษุสำคัญว่าเป็นหญิงทั้ง 2 และ
มีความกำหนัด(3) ภิกษุใช้กายจับต้อง ลูบคลำ ฯลฯ จับ ต้องกายของทั้ง 2 ต้องอาบัติ
ทุกกฏ 2 ตัว

{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : 1 หน้า :301 }