พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [1. ปาราชิกกัณฑ์] ปาราชิกสิกขาบทที่ 4 คาถารวมวินีตวัตถุ
คาถารวมวินีตวัตถุ
เรื่องที่ทรงวินิจฉัยแล้ว
เรื่องภิกษุสำคัญว่าได้บรรลุ 1 เรื่อง___เรื่องอยู่ป่า 1 เรื่อง
เรื่องเที่ยวบิณฑบาต 1 เรื่อง___เรื่องพระอุปัชฌาย์ 2 เรื่อง
เรื่องอิริยาบถ 4 เรื่อง___เรื่องละสังโยชน์ 1 เรื่อง
เรื่องธรรมในที่ลับ 2 เรื่อง___เรื่องภิกษุผู้อยู่ในวิหาร 1 เรื่อง
เรื่องภิกษุผู้ได้รับการบำรุง 1 เรื่อง___เรื่องทำไม่ยาก 1 เรื่อง
เรื่องความเพียร 1 เรื่อง___เรื่องไม่กลัวความตาย 1 เรื่อง
เรื่องความร้อนใจ 1 เรื่อง___เรื่องความประกอบถูกต้อง 1 เรื่อง
เรื่องปรารภความเพียร 1 เรื่อง___เรื่องประกอบความเพียร 1 เรื่อง
เรื่องอดกลั้นเวทนา 2 เรื่อง___เรื่องพราหมณ์ 5 เรื่อง
เรื่องพยากรณ์มรรคผล 3 เรื่อง___เรื่องอยู่ครองเรือน 1 เรื่อง
เรื่องห้ามกาม 1 เรื่อง___เรื่องความยินดี 1 เรื่อง
เรื่องหลีกไป 1 เรื่อง___เรื่องอัฏฐิกสังขลิกเปรต 1 เรื่อง
เรื่องมังสเปสิเปรต 1 เรื่อง___เรื่องมังสปิณฑเปรต 1 เรื่อง
เรื่องนิจฉวิเปรตเพศชาย 1 เรื่อง___เรื่องอสิโลมเปรตเพศชาย 1 เรื่อง
เรื่องสัตติโลมเปรตเพศชาย 1 เรื่อง___เรื่องอุสุโลมเปรตเพศชาย 1 เรื่อง
เรื่องสูจิโลมเปรตเพศชาย 1 เรื่อง___เรื่องกุมภัณฑเปรต 1 เรื่อง
เรื่องสูจกเปรตเพศชาย 1 เรื่อง___เรื่องเปรตจมหลุมคูถเพศชาย 1 เรื่อง
เรื่องเปรตกินคูถเพศชาย 1 เรื่อง___เรื่องนิจฉวิเปรตเพศหญิง 1 เรื่อง
เรื่องมังคุลิเปรตเพศหญิง 1 เรื่อง___เรื่องโอกิรินีเปรตเพศหญิง 1 เรื่อง
เรื่องกพันธเปรต 1 เรื่อง
เรื่องนักบวชทำกรรมชั่วในศาสนาของพระพุทธเจ้ากัสสปะ 5 เรื่อง คือ
เรื่องเปรตมีรูปเป็นภิกษุ 1 เรื่อง___เรื่องเปรตมีรูปเป็นภิกษุณี 1 เรื่อง
เรื่องเปรตมีรูปเป็นสิกขมานา 1 เรื่อง ___เรื่องเปรตมีรูปเป็นสามเณร 1 เรื่อง
เรื่องเปรตมีรูปเป็นสามเณรี 1 เรื่อง___เรื่องแม่น้ำตโปทา 1 เรื่อง
เรื่องการสู้รบในกรุงราชคฤห์ 1 เรื่อง___เรื่องได้ยินเสียงช้างลงน้ำ 1 เรื่อง
เรื่องพระอรหันต์โสภิตะระลึกชาติได้ 500 กัป 1 เรื่อง
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [1. ปาราชิกกัณฑ์] ปาราชิกสิกขาบทที่ 4 วินีตวัตถุ
วินีตวัตถุ
เรื่องภิกษุสำคัญว่าได้บรรลุ 1 เรื่อง
[223] สมัยนั้น ภิกษุรูปหนึ่งประกาศว่าได้อรหัตตผลเพราะสำคัญว่าได้บรรลุ
ท่านเกิดความกังวลใจว่า พระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติสิกขาบทไว้แล้ว เราต้องอาบัติ
ปาราชิกหรือหนอ จึงนำเรื่องนี้ไปกราบทูลพระผู้มีพระภาคให้ทรงทราบ พระองค์
ตรัสว่า ภิกษุ เธอไม่ต้องอาบัติ เพราะสำคัญว่าได้บรรลุ (เรื่องที่ 1)
เรื่องอยู่ป่า 1 เรื่อง
สมัยนั้น ภิกษุรูปหนึ่งปรารถนาว่า ประชาชนจักยกย่องเราอย่างนี้จึงอยู่ป่า
ประชาชนก็ยกย่องท่าน ท่านเกิดความกังวลใจว่า พระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติสิกขา
บทไว้แล้ว เราต้องอาบัติปาราชิกหรือหนอ จึงนำเรื่องนี้ไปกราบทูลพระผู้มีพระภาค
ให้ทรงทราบ พระองค์ตรัสว่า ภิกษุ เธอไม่ต้องอาบัติปาราชิก อนึ่ง ภิกษุทั้งหลาย
ภิกษุไม่พึงอยู่ป่าด้วยปรารถนาว่าจะได้รับคำยกย่อง ภิกษุใดอยู่ป่าด้วยปรารถนา
อย่างนั้น ภิกษุนั้นต้องอาบัติทุกกฏ (เรื่องที่ 2)
เรื่องเที่ยวบิณฑบาต 1 เรื่อง
สมัยนั้น ภิกษุรูปหนึ่งปรารถนาว่า ประชาชนจักยกย่องเราอย่างนี้จึงเที่ยว
บิณฑบาต ประชาชนก็ยกย่องท่าน ท่านเกิดความกังวลใจว่า พระผู้มีพระภาคทรง
บัญญัติสิกขาบทไว้แล้ว เราต้องอาบัติปาราชิกหรือหนอ จึงนำเรื่องนี้ไปกราบทูลพระ
ผู้มีพระภาคให้ทรงทราบ พระองค์ตรัสว่า ภิกษุ เธอไม่ต้องอาบัติปาราชิก อนึ่ง
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่พึงเที่ยวบิณฑบาตด้วยปรารถนาว่าจะได้รับคำยกย่อง ภิกษุใด
เที่ยวบิณฑบาตด้วยปรารถนาอย่างนั้น ภิกษุนั้นต้องอาบัติทุกกฏ (เรื่องที่ 3)
เรื่องพระอุปัชฌาย์ 2 เรื่อง
สมัยนั้น ภิกษุรูปหนึ่งบอกภิกษุอีกรูปหนึ่งว่า พวกภิกษุสัทธิวิหาริกของพระ
อุปัชฌาย์ของพวกเรา ล้วนเป็นพระอรหันต์ ท่านเกิดความกังวลใจว่า เราต้องอาบัติ
