พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [1. ปาราชิกกัณฑ์] ปาราชิกสิกขาบทที่ 3 คาถารวมวินีตวัตถุ
คาถารวมวินีตวัตถุ
เรื่องที่ทรงวินิจฉัยแล้ว
เรื่องพรรณนาคุณความตาย 1 เรื่อง___เรื่องนั่ง 1 เรื่อง
เรื่องสาก 1 เรื่อง___เรื่องไม้สำหรับทำครก 1 เรื่อง
เรื่องพระขรัวตา 3 เรื่อง___เรื่องเนื้อติดคอ 3 เรื่อง
เรื่องยาพิษ 2 เรื่อง___เรื่องเตรียมพื้นที่สร้างวิหาร 3 เรื่อง
เรื่องอิฐ 3 เรื่อง___เรื่องมีด 3 เรื่อง
เรื่องไม้กลอน 3 เรื่อง___เรื่องนั่งร้าน 3 เรื่อง
เรื่องให้ลงจากหลังคา 3 เรื่อง___เรื่องกระโดดหน้าผา 2 เรื่อง
เรื่องอบตัว 3 เรื่อง___เรื่องนัตถุ์ยา 3 เรื่อง
เรื่องนวด 3 เรื่อง___เรื่องให้อาบน้ำ 3 เรื่อง
เรื่องให้ทาน้ำมัน 3 เรื่อง___เรื่องให้ลุกขึ้น 3 เรื่อง
เรื่องทำให้ล้ม 3 เรื่อง___เรื่องให้ตายด้วยข้าว 3 เรื่อง
เรื่องให้ตายด้วยน้ำฉัน 3 เรื่อง___เรื่องหญิงมีครรภ์กับชายชู้ 1 เรื่อง
เรื่องหญิงร่วมสามี 2 เรื่อง___เรื่องนาบครรภ์ให้ร้อน 1 เรื่อง
เรื่องฆ่ามารดาและบุตรทั้ง 2 คนตาย 1 เรื่อง
เรื่องฆ่ามารดาและบุตรทั้ง 2 คนไม่ตาย 1 เรื่อง
เรื่องให้รีด 1 เรื่อง___เรื่องหญิงหมัน 1 เรื่อง
เรื่องหญิงไม่เป็นหมัน 1 เรื่อง___เรื่องจี้ 1 เรื่อง
เรื่องทับ 1 เรื่อง___เรื่องฆ่ายักษ์ 1 เรื่อง
เรื่องส่งไปสู่ที่มีสัตว์ร้ายและยักษ์ดุ 9 เรื่อง___เรื่องสำคัญว่าใช่ 4 เรื่อง
เรื่องประหาร 3 เรื่อง___เรื่องพรรณนาสวรรค์ 3 เรื่อง
เรื่องพรรณนานรก 3 เรื่อง___เรื่องต้นไม้ที่เมืองอาฬวี 3 เรื่อง
เรื่องเผาป่า 3 เรื่อง___เรื่องไม่ให้ลำบาก 1 เรื่อง
เรื่องไม่ทำตามท่าน 1 เรื่อง___เรื่องให้ดื่มเปรียง 1 เรื่อง
เรื่องให้ดื่มยาโลณโสวีรกะ 1 เรื่อง
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ [1. ปาราชิกกัณฑ์] ปาราชิกสิกขาบทที่ 3 วินีตวัตถุ
วินีตวัตถุ
เรื่องพรรณนาคุณความตาย 1 เรื่อง
[180] สมัยนั้น ภิกษุรูปหนึ่งอาพาธ ภิกษุทั้งหลายได้พรรณนาคุณแห่ง
ความตายให้ท่านฟังด้วยความสงสาร ท่านถึงแก่มรณภาพ ภิกษุเหล่านั้นเกิดความ
กังวลใจว่า พวกเราต้องอาบัติปาราชิกหรือหนอ จึงนำเรื่องนี้ไปกราบทูลพระผู้มีพระ
ภาคให้ทรงทราบ พระองค์ตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย พวกเธอต้องอาบัติปาราชิก
(เรื่องที่ 1)
เรื่องนั่ง 1 เรื่อง
สมัยนั้น ภิกษุผู้เที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตรรูปหนึ่ง นั่งทับเด็กชายที่เขาใช้ผ้าเก่า
คลุมไว้บนตั่ง ทำให้เด็กนั้นตาย ท่านเกิดความกังวลใจว่า เราต้องอาบัติปาราชิกหรือ
หนอ จึงนำเรื่องนี้ไปกราบทูลพระผู้มีพระภาคให้ทรงทราบ พระองค์ตรัสว่า ภิกษุ
เธอไม่ต้องอาบัติปาราชิก อนึ่ง ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุยังไม่ได้พิจารณาแล้วไม่พึงนั่ง
บนอาสนะ ภิกษุใดนั่ง ต้องอาบัติทุกกฏ (เรื่องที่ 2)
เรื่องสาก 1 เรื่อง
สมัยนั้น ภิกษุรูปหนึ่งปูลาดอาสนะที่โรงอาหารในละแวกบ้าน ได้หยิบสากอัน
หนึ่งในสากที่เขาพิงกันไว้ สากอันที่สองล้มฟาดศีรษะเด็กชายคนหนึ่งตาย ท่านเกิด
ความกังวลใจว่า เราต้องอาบัติปาราชิกหรือหนอ จึงนำเรื่องนี้ไปกราบทูลพระผู้มี
พระภาคให้ทรงทราบ พระองค์ตรัสถามว่า ภิกษุ เธอคิดอย่างไร ข้าพระพุทธเจ้า
ไม่จงใจ พระพุทธเจ้าข้า ภิกษุ เธอไม่จงใจ ไม่ต้องอาบัติ (เรื่องที่ 3)
เรื่องไม้สำหรับทำครก 1 เรื่อง
สมัยนั้น ภิกษุรูปหนึ่งปูลาดอาสนะที่โรงอาหารในละแวกบ้าน เหยียบขอนไม้
ที่เขานำมาทำครกกลิ้งไปทับเด็กชายคนหนึ่งถึงตาย แล้วเกิดความกังวลใจว่า เรา
ต้องอาบัติปาราชิกหรือหนอ จึงนำเรื่องนี้ไปกราบทูลพระผู้มีพระภาคให้ทรงทราบ
