(11) 1. สมณสญฺญาวคฺโค

1. สมณสญฺญาสุตฺตวณฺณนา

[101] ตติยสฺส ปฐเม สมณสญฺญาติ สมณานํ อุปฺปชฺชนกสญฺญาฯ สนฺตตการีติ นิรนฺตรการีฯ อพฺยาปชฺโฌติ นิทฺทุกฺโขฯ อิทมตฺถํติสฺส โหตีติ อิทมตฺถํ อิเม ปจฺจยาติ เอวมสฺส ชีวิตปริกฺขาเรสุ โหติ, ปจฺจเวกฺขิตปริโภคํ ปริภุญฺชตีติ อตฺโถฯ ทุติยํ อุตฺตานตฺถเมวฯ

3. มิจฺฉตฺตสุตฺตวณฺณนา

[103] ตติเย วิราธนา โหตีติ สคฺคโต มคฺคโต จ วิรชฺฌนํ โหติฯ โน อาราธนาติ น สมฺปาทนา น ปริปูรการิตา โหติฯ ปโหตีติ ปวตฺตติฯ

4-5. พีชสุตฺตาทิวณฺณนา

[104-105] จตุตฺเถ ยถาทิฏฺฐิ สมตฺตํ สมาทินฺนนฺติ ทิฏฺฐานุรูเปน ปริปุณฺณํ สมาทินฺนํ สกลํ คหิตํฯ เจตนาติ ตีสุ ทฺวาเรสุ นิพฺพตฺติตเจตนาว คหิตาฯ ปตฺถนาติ ‘‘เอวรูโป สิย’’นฺติ เอวํ ปตฺถนาฯ ปณิธีติ ‘‘เทโว วา ภวิสฺสามิ เทวญฺญตโร วา’’ติ จิตฺตฏฺฐปนาฯ สงฺขาราติ สมฺปยุตฺตกสงฺขาราฯ ปญฺจเม ปุเรจาริกฏฺเฐน ปุพฺพงฺคมาฯ อนฺวเทวาติ ตํ อนุพนฺธมานเมวฯ