เมถุนธมฺมสมาจาโร

[127] ‘‘อธมฺมสมฺมตํ โข ปน [อธมฺมสมฺมตํ ตํ โข ปน (สฺยา.), อธมฺมสมฺมตํ โข ปน ตํ (?)], วาเสฏฺฐ, เตน สมเยน โหติ, ตเทตรหิ ธมฺมสมฺมตํฯ เย โข ปน, วาเสฏฺฐ, เตน สมเยน สตฺตา เมถุนํ ธมฺมํ ปฏิเสวนฺติ, เต มาสมฺปิ ทฺเวมาสมฺปิ น ลภนฺติ คามํ วา นิคมํ วา ปวิสิตุํฯ ยโต โข เต, วาเสฏฺฐ, สตฺตา ตสฺมิํ อสทฺธมฺเม อติเวลํ ปาตพฺยตํ อาปชฺชิํสุฯ อถ อคารานิ อุปกฺกมิํสุ กาตุํ ตสฺเสว อสทฺธมฺมสฺส ปฏิจฺฉาทนตฺถํฯ อถ โข, วาเสฏฺฐ, อญฺญตรสฺส สตฺตสฺส อลสชาติกสฺส เอตทโหสิ – ‘อมฺโภ, กิเมวาหํ วิหญฺญามิ สาลิํ อาหรนฺโต สายํ สายมาสาย ปาโต ปาตราสาย! ยํนูนาหํ สาลิํ อาหเรยฺยํ สกิํเทว [สกิํเทว (ก.)] สายปาตราสายา’ติ !

‘‘อถ โข โส, วาเสฏฺฐ, สตฺโต สาลิํ อาหาสิ สกิํเทว สายปาตราสายฯ อถ โข, วาเสฏฺฐ, อญฺญตโร สตฺโต เยน โส สตฺโต เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ตํ สตฺตํ เอตทโวจ – ‘เอหิ, โภ สตฺต, สาลาหารํ คมิสฺสามา’ติฯ ‘อลํ, โภ สตฺต, อาหโต [อาหโฏ (สฺยา.)] เม สาลิ สกิํเทว สายปาตราสายา’ติฯ อถ โข โส, วาเสฏฺฐ, สตฺโต ตสฺส สตฺตสฺส ทิฏฺฐานุคติํ อาปชฺชมาโน สาลิํ อาหาสิ สกิํเทว ทฺวีหายฯ ‘เอวมฺปิ กิร, โภ, สาธู’ติฯ

‘‘อถ โข, วาเสฏฺฐ, อญฺญตโร สตฺโต เยน โส สตฺโต เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ตํ สตฺตํ เอตทโวจ – ‘เอหิ, โภ สตฺต, สาลาหารํ คมิสฺสามา’ติฯ ‘อลํ, โภ สตฺต, อาหโต เม สาลิ สกิํเทว ทฺวีหายา’ติฯ อถ โข โส, วาเสฏฺฐ, สตฺโต ตสฺส สตฺตสฺส ทิฏฺฐานุคติํ อาปชฺชมาโน สาลิํ อาหาสิ สกิํเทว จตูหาย, ‘เอวมฺปิ กิร, โภ, สาธู’ติฯ

‘‘อถ โข, วาเสฏฺฐ, อญฺญตโร สตฺโต เยน โส สตฺโต เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ตํ สตฺตํ เอตทโวจ – ‘เอหิ, โภ สตฺต, สาลาหารํ คมิสฺสามา’ติฯ ‘อลํ, โภ สตฺต, อาหโต เม สาลิ สกิเทว จตูหายา’ติฯ