11. ทสุตฺตรสุตฺตํ

[350] เอวํ เม สุตํ – เอกํ สมยํ ภควา จมฺปายํ วิหรติ คคฺคราย โปกฺขรณิยา ตีเร มหตา ภิกฺขุสงฺเฆน สทฺธิํ ปญฺจมตฺเตหิ ภิกฺขุสเตหิฯ ตตฺร โข อายสฺมา สาริปุตฺโต ภิกฺขู อามนฺเตสิ – ‘‘อาวุโส ภิกฺขเว’’ติ! ‘‘อาวุโส’’ติ โข เต ภิกฺขู อายสฺมโต สาริปุตฺตสฺส ปจฺจสฺโสสุํฯ อายสฺมา สาริปุตฺโต เอตทโวจ –

‘‘ทสุตฺตรํ ปวกฺขามิ, ธมฺมํ นิพฺพานปตฺติยา;

ทุกฺขสฺสนฺตกิริยาย, สพฺพคนฺถปฺปโมจนํ’’ฯ

เอโก ธมฺโม

[351] ‘‘เอโก, อาวุโส, ธมฺโม พหุกาโร, เอโก ธมฺโม ภาเวตพฺโพ, เอโก ธมฺโม ปริญฺเญยฺโย, เอโก ธมฺโม ปหาตพฺโพ, เอโก ธมฺโม หานภาคิโย, เอโก ธมฺโม วิเสสภาคิโย, เอโก ธมฺโม ทุปฺปฏิวิชฺโฌ, เอโก ธมฺโม อุปฺปาเทตพฺโพ, เอโก ธมฺโม อภิญฺเญยฺโย, เอโก ธมฺโม สจฺฉิกาตพฺโพฯ

(ก) ‘‘กตโม เอโก ธมฺโม พหุกาโร? อปฺปมาโท กุสเลสุ ธมฺเมสุฯ อยํ เอโก ธมฺโม พหุกาโรฯ

(ข) ‘‘กตโม เอโก ธมฺโม ภาเวตพฺโพ? กายคตาสติ สาตสหคตาฯ อยํ เอโก ธมฺโม ภาเวตพฺโพฯ

(ค) ‘‘กตโม เอโก ธมฺโม ปริญฺเญยฺโย? ผสฺโส สาสโว อุปาทานิโยฯ อยํ เอโก ธมฺโม ปริญฺเญยฺโยฯ

(ฆ) ‘‘กตโม เอโก ธมฺโม ปหาตพฺโพ? อสฺมิมาโนฯ อยํ เอโก ธมฺโม ปหาตพฺโพฯ

(ง) ‘‘กตโม เอโก ธมฺโม หานภาคิโย? อโยนิโส มนสิกาโรฯ อยํ เอโก ธมฺโม หานภาคิโยฯ

(จ) ‘‘กตโม เอโก ธมฺโม วิเสสภาคิโย? โยนิโส มนสิกาโรฯ อยํ เอโก ธมฺโม วิเสสภาคิโยฯ