(8) 3. อานนฺทวคฺโค

1. ฉนฺนสุตฺตวณฺณนา

[72] ตติยสฺส ปฐเม ฉนฺโนติ เอวํนามโก ฉนฺนปริพฺพาชโกฯ ตุมฺเหปิ, อาวุโสติ, อาวุโส, ยถา มยํ ราคาทีนํ ปหานํ ปญฺญาเปม, กิํ เอวํ ตุมฺเหปิ ปญฺญาเปถาติ ปุจฺฉติฯ ตโต เถโร ‘‘อยํ ปริพฺพาชโก อมฺเห ราคาทีนํ ปหานํ ปญฺญาเปมาติ วทติ, นตฺถิ ปเนตํ พาหิรสมเย’’ติ ตํ ปฏิกฺขิปนฺโต มยํ โข, อาวุโสติอาทิมาหฯ ตตฺถ โขติ อวธารณตฺเถ นิปาโต, มยเมว ปญฺญาเปมาติ อตฺโถฯ ตโต ปริพฺพาชโก จินฺเตสิ ‘‘อยํ เถโร พาหิรสมยํ ลุญฺจิตฺวา หรนฺโต ‘มยเมวา’ติ อาหฯ กิํ นุ โข อาทีนวํ ทิสฺวา เอเต เอเตสํ ปหานํ ปญฺญาเปนฺตี’’ติฯ อถ เถรํ ปุจฺฉนฺโต กิํ ปน ตุมฺเหติอาทิมาหฯ เถโร ตสฺส พฺยากโรนฺโต รตฺโต โขติอาทิมาหฯ ตตฺถ อตฺตตฺถนฺติ ทิฏฺฐธมฺมิกสมฺปรายิกํ โลกิยโลกุตฺตรํ อตฺตโน อตฺถํฯ ปรตฺถอุภยตฺเถสุปิ เอเสว นโยฯ

อนฺธกรโณติอาทีสุ ยสฺส ราโค อุปฺปชฺชติ, ตํ ยถาภูตทสฺสนนิวารเณน อนฺธํ กโรตีติ อนฺธกรโณฯ ปญฺญาจกฺขุํ น กโรตีติ อจกฺขุกรโณฯ ญาณํ น กโรตีติ อญฺญาณกรโณฯ กมฺมสฺสกตปญฺญา ฌานปญฺญา วิปสฺสนาปญฺญาติ อิมา ติสฺโส ปญฺญา อปฺปวตฺติกรเณน นิโรเธตีติ ปญฺญานิโรธิโกฯ อนิฏฺฐผลทายกตฺตา ทุกฺขสงฺขาตสฺส วิฆาตสฺเสว ปกฺเข วตฺตตีติ วิฆาตปกฺขิโกฯ กิเลสนิพฺพานํ น สํวตฺเตตีติ อนิพฺพานสํวตฺตนิโกฯ อลญฺจ ปนาวุโส อานนฺท, อปฺปมาทายาติ, อาวุโส อานนฺท, สเจ เอวรูปา ปฏิปทา อตฺถิ, อลํ ตุมฺหากํ อปฺปมาทาย ยุตฺตํ อนุจฺฉวิกํ, อปฺปมาทํ กโรถ, อาวุโสติ เถรสฺส วจนํ อนุโมทิตฺวา ปกฺกามิฯ อิมสฺมิํ สุตฺเต อริยมคฺโค โลกุตฺตรมิสฺสโก กถิโตฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานตฺถเมวาติฯ