7. วิสาขสุตฺตวณฺณนา

[241] สตฺตเม โปริยา วาจายาติ ปุรวาสีนํ นครมนุสฺสานํ วาจาสทิสาย อปริหีนกฺขรปทาย มธุรวาจายฯ วิสฺสฏฺฐายาติ อสนฺทิทฺธาย อปลิพุทฺธาย, ปิตฺตเสมฺเหหิ อนุปหตายาติ อตฺโถฯ อเนลคลายาติ ยถา ทนฺธมนุสฺสา มุเขน เขฬํ คฬนฺเตน วาจํ ภาสนฺติ, น เอวรูปาย, อถ โข นิทฺโทสาย วิสทวาจายฯ ปริยาปนฺนายาติ จตุสจฺจปริยาปนฺนาย จตฺตาริ สจฺจานิ อมุญฺจิตฺวา ปวตฺตายฯ อนิสฺสิตายาติ วฏฺฏนิสฺสิตํ กตฺวา อกถิตายฯ ธมฺโม หิ อิสินํ ธโชติ นววิธโลกุตฺตรธมฺโม อิสีนํ ธโช นามาติฯ สตฺตมํฯ

8. นนฺทสุตฺตวณฺณนา

[242] อฏฺฐเม อาโกฏิตปจฺจาโกฏิตานีติ เอกสฺมิํ ปสฺเส ปาณินา วา มุคฺคเรน วา อาโกฏเนน อาโกฏิตานิ, ปริวตฺเตตฺวา อาโกฏเนน ปจฺจาโกฏิตานิฯ อญฺเชตฺวาติ อญฺชเนน ปูเรตฺวาฯ อจฺฉํ ปตฺตนฺติ วิปฺปสนฺนวณฺณํ มตฺติกาปตฺตํฯ กสฺมา ปน เถโร เอวมกาสีติ? สตฺถุ อชฺฌาสยชานนตฺถํฯ เอวํ กิรสฺส อโหสิ ‘‘สเจ สตฺถา ‘โสภติ วต เม อยํ กนิฏฺฐภาติโก’ติ วกฺขติ, ยาวชีวํ อิมินา วากาเรน จริสฺสามิฯ สเจ เอตฺถ โทสํ ทสฺสติ, อิมํ อาการํ ปหาย สงฺการโจฬํ คเหตฺวา จีวรํ กตฺวา ธาเรนฺโต ปริยนฺตเสนาสเน วสนฺโต จริสฺสามี’’ติฯ อสฺสสีติ ภวิสฺสสิฯ

อญฺญาตุญฺเฉนาติ อภิลกฺขิเตสุ อิสฺสรชนเคเหสุ กฏุกภณฺฑสมฺภารํ สุคนฺธํ โภชนํ ปริเยสนฺตสฺส อุญฺโฉ ญาตุญฺโฉ นามฯ ฆรปฏิปาฏิยา ปน ทฺวาเร ฐิเตน ลทฺธํ มิสฺสกโภชนํ อญฺญาตุญฺโฉ นามฯ อยมิธ อธิปฺเปโตฯ กาเมสุ อนเปกฺขินนฺติ วตฺถุกามกิเลสกาเมสุ นิรเปกฺขํฯ อารญฺญิโก จาติอาทิ สพฺพํ สมาทานวเสเนว วุตฺตํฯ กาเมสุ จ อนเปกฺโขติ อิทํ สุตฺตํ เทวโลเก อจฺฉราโย ทสฺเสตฺวา อาคเตน อปรภาเค กถิตํฯ อิมสฺส กถิตทิวสโต ปฏฺฐาย เถโร ฆเฏนฺโต วายมนฺโต กติปาเหเนว อรหตฺเต ปติฏฺฐาย สเทวเก โลเก อคฺคทกฺขิเณยฺโย ชาโตฯ อฏฺฐมํฯ