4. นสนฺติสุตฺตวณฺณนา

[34] จตุตฺเถ กมนียานีติ รูปาทีนิ อิฏฺฐารมฺมณานิฯ อปุนาคมนํ อนาคนฺตา ปุริโส มจฺจุเธยฺยาติ เตภูมกวฏฺฏสงฺขาตา มจฺจุเธยฺยา อปุนาคมนสงฺขาตํ นิพฺพานํ อนาคนฺตาฯ นิพฺพานญฺหิ สตฺตา น ปุนาคจฺฉนฺติ, ตสฺมา ตํ อปุนาคมนนฺติ วุจฺจติฯ ตํ กาเมสุ พทฺโธ จ ปมตฺโต จ อนาคนฺตา นาม โหติ, โส ตํ ปาปุณิตุํ น สกฺโกติ, ตสฺมา เอวมาหฯ ฉนฺทชนฺติ ตณฺหาฉนฺทโต ชาตํฯ อฆนฺติ ปญฺจกฺขนฺธทุกฺขํฯ ทุติยปทํ ตสฺเสว เววจนํฯ ฉนฺทวินยา อฆวินโยติ ตณฺหาวินเยน ปญฺจกฺขนฺธวินโย ฯ อฆวินยา ทุกฺขวินโยติ ปญฺจกฺขนฺธวินเยน วฏฺฏทุกฺขํ วินีตเมว โหติฯ จิตฺรานีติ อารมฺมณจิตฺตานิฯ สงฺกปฺปราโคติ สงฺกปฺปิตราโคฯ เอวเมตฺถ วตฺถุกามํ ปฏิกฺขิปิตฺวา กิเลสกาโม กาโมติ วุตฺโตฯ อยํ ปนตฺโถ ปสูรสุตฺเตน (สุ. นิ. 830 อาทโย) วิภาเวตพฺโพฯ ปสูรปริพฺพาชโก หิ เถเรน ‘‘สงฺกปฺปราโค ปุริสสฺส กาโม’’ติ วุตฺเต –

‘‘น เต กามา ยานิ จิตฺรานิ โลเก,

สงฺกปฺปราคญฺจ วเทสิ กามํ;

สงฺกปฺปยํ อกุสเล วิตกฺเก,

ภิกฺขูปิ เต เหหินฺติ กามโภคี’’ติฯ –

อาหฯ อถ นํ เถโร อโวจ –

‘‘เต เจ กามา ยานิ จิตฺรานิ โลเก,

สงฺกปฺปราคํ น วเทสิ กามํ;

ปสฺสนฺโต รูปานิ มโนรมานิ,

สตฺถาปิ เต เหหิติ กามโภคีฯ

สุณนฺโต สทฺทานิ, ฆายนฺโต คนฺธานิ;

สายนฺโต รสานิ, ผุสนฺโต ผสฺสานิ มโนรมานิ;

สตฺถาปิ เต เหหิติ กามโภคี’’ติฯ

อเถตฺถ ธีราติ อถ เอเตสุ อารมฺมเณสุ ปณฺฑิตา ฉนฺทราคํ วินยนฺติฯ สํโยชนํ สพฺพนฺติ ทสวิธมฺปิ สํโยชนํฯ อกิญฺจนนฺติ ราคกิญฺจนาทิวิรหิตํฯ นานุปตนฺติ ทุกฺขาติ วฏฺฏทุกฺขา ปน ตสฺส อุปริ น ปตนฺติฯ