6. มหาโควินฺทสุตฺตวณฺณนา

[293] เอวํ เม สุตนฺติ มหาโควินฺทสุตฺตํฯ ตตฺรายมนุตฺตานปทวณฺณนา – ปญฺจสิโขติ ปญฺจจูโฬ ปญฺจกุณฺฑลิโกฯ โส กิร มนุสฺสปเถ ปุญฺญกมฺมกรณกาเล ทหโร ปญฺจจูฬกทารกกาเล วจฺฉปาลกเชฏฺฐโก หุตฺวา อญฺเญปิ ทารเก คเหตฺวา พหิคาเม จตุมคฺคฏฺฐาเนสุ สาลํ กโรนฺโต โปกฺขรณิํ ขณนฺโต เสตุํ พนฺธนฺโต วิสมํ มคฺคํ สมํ กโรนฺโต ยานานํ อกฺขปฏิฆาตนรุกฺเข หรนฺโตติ เอวรูปานิ ปุญฺญานิ กโรนฺโต วิจริตฺวา ทหโรว กาลมกาสิฯ ตสฺส โส อตฺตภาโว อิฏฺโฐ กนฺโต มนาโป อโหสิฯ โส กาลํ กตฺวา จาตุมหาราชิกเทวโลเก นวุติวสฺสสตสหสฺสปฺปมาณํ อายุํ คเหตฺวา นิพฺพตฺติฯ ตสฺส ติคาวุตปฺปมาโณ สุวณฺณกฺขนฺธสทิโส อตฺตภาโว อโหสิฯ โส สกฏสหสฺสมตฺตํ อาภรณํ ปสาเธตฺวา นวกุมฺภมตฺเต คนฺเธ วิลิมฺปิตฺวา ทิพฺพรตฺตวตฺถธโร รตฺตสุวณฺณกณฺณิกํ ปิฬนฺธิตฺวา ปญฺจหิ กุณฺฑลเกหิ ปิฏฺฐิยํ วตฺตมาเนหิ ปญฺจจูฬกทารกปริหาเรเนว วิจรติฯ เตเนตํ ‘‘ปญฺจสิโข’’ ตฺเวว สญฺชานนฺติฯ

อภิกฺกนฺตาย รตฺติยาติ อภิกฺกนฺตาย ขีณาย รตฺติยา, เอกโกฏฺฐาสํ อตีตายาติ อตฺโถฯ อภิกฺกนฺตวณฺโณติ อติอิฏฺฐกนฺตมนาปวณฺโณฯ ปกติยาปิ เหส กนฺตวณฺโณ, อลงฺกริตฺวา อาคตตฺตา ปน อภิกฺกนฺตวณฺโณ อโหสิฯ เกวลกปฺปนฺติ อนวเสสํ สมนฺตโตฯ อนวเสสตฺโถ เอตฺถ เกวลสทฺโทฯ เกวลปริปุณฺณนฺติ เอตฺถ วิยฯ สมนฺตโต อตฺโถ กปฺปสทฺโท, เกวลกปฺปํ เชตวนนฺติอาทีสุ วิยฯ โอภาเสตฺวาติ อาภาย ผริตฺวา, จนฺทิมา วิย สูริโย วิย จ เอโกภาสํ เอกปชฺโชตํ กริตฺวาติ อตฺโถฯ