เมนู

12. โลหิจฺจสุตฺตวณฺณนา

โลหิจฺจพฺราหฺมณวตฺถุวณฺณนา

[501] เอวํ เม สุตํ…เป.… โกสเลสูติ โลหิจฺจสุตฺตํฯ ตตฺรายํ อนุตฺตานปทวณฺณนาฯ สาลวติกาติ ตสฺส คามสฺส นามํ, โส กิร วติยา วิย สมนฺตโต สาลปนฺติยา ปริกฺขิตฺโตฯ ตสฺมา สาลวติกาติ วุจฺจติฯ โลหิจฺโจติ ตสฺส พฺราหฺมณสฺส นามํฯ

[502-503] ปาปกนฺติ ปรานุกมฺปา วิรหิตตฺตา ลามกํ, น ปน อุจฺเฉทสสฺสตานํ อญฺญตรํฯ อุปฺปนฺนํ โหตีติ ชาตํ โหติ, น เกวลญฺจ จิตฺเต ชาตมตฺตเมวฯ โส กิร ตสฺส วเสน ปริสมชฺเฌปิ เอวํ ภาสติเยวฯ กิญฺหิ ปโร ปรสฺสาติ ปโร โย อนุสาสียติ, โส ตสฺส อนุสาสกสฺส กิํ กริสฺสติฯ อตฺตนา ปฏิลทฺธํ กุสลํ ธมฺมํ อตฺตนาว สกฺกตฺวา ครุํ กตฺวา วิหาตพฺพนฺติ วทติฯ

[504-407] โรสิกํ นฺหาปิตํ อามนฺเตสีติ โรสิกาติ เอวํ อิตฺถิลิงฺควเสน ลทฺธนามํ นฺหาปิตํ อามนฺเตสิฯ โส กิร ภควโต อาคมนํ สุตฺวา จินฺเตสิ – ‘‘วิหารํ คนฺตฺวา ทิฏฺฐํ นามํ ภาโร, เคหํ ปน อาณาเปตฺวา ปสฺสิสฺสามิ เจว ยถาสตฺติ จ อาคนฺตุกภิกฺขํ ทสฺสามี’’ติ, ตสฺมา เอวํ นฺหาปิตํ อามนฺเตสิฯ

[508] ปิฏฺฐิโต ปิฏฺฐิโตติ กถาผาสุกตฺถํ ปจฺฉโต ปจฺฉโต อนุพนฺโธ โหติฯ วิเวเจตูติ วิโมเจตุ, ตํ ทิฏฺฐิคตํ วิโนเทตูติ วทติฯ อยํ กิร อุปาสโก โลหิจฺจสฺส พฺราหฺมณสฺส ปิยสหายโกฯ ตสฺมา ตสฺส อตฺถกามตาย เอวมาหฯ อปฺเปว นาม สิยาติ เอตฺถ ปฐมวจเนน ภควา คชฺชติ, ทุติยวจเนน อนุคชฺชติฯ อยํ กิเรตฺถ อธิปฺปาโย – โรสิเก เอตทตฺถเมว มยา จตฺตาริ อสงฺเขฺยยฺยานิฯ กปฺปสตสหสฺสญฺจ วิวิธานิ ทุกฺกรานิ กโรนฺเตน ปารมิโย ปูริตา , เอตทตฺถเมว สพฺพญฺญุตญฺญาณํ ปฏิวิทฺธํ, น เม โลหิจฺจสฺส ทิฏฺฐิคตํ ภินฺทิตุํ ภาโรติ, อิมมตฺถํ ทสฺเสนฺโต ปฐมวจเนน ภควา คชฺชติฯ