จตุปริกฺขารวณฺณนา

[339] เตน หิ ภวํ ราชาติ พฺราหฺมโณ กิร จินฺเตสิ – ‘‘อยํ ราชา มหาทานํ ทาตุํ อติวิย อุสฺสาหชาโตฯ สเจ ปน อตฺตโน อนุยนฺตา ขตฺติยาทโย อนามนฺเตตฺวา ทสฺสติฯ นาสฺส เต อตฺตมนา ภวิสฺสนฺติ; ยถา ทานํ เต อตฺตมนา โหนฺติ, ตถา กริสฺสามี’’ติฯ ตสฺมา ‘‘เตน หิ ภว’’นฺติอาทิมาหฯ ตตฺถ เนคมาติ นิคมวาสิโนฯ ชานปทาติ ชนปทวาสิโน ฯ อามนฺตยตนฺติ อามนฺเตตุ ชานาเปตุฯ ยํ มม อสฺสาติ ยํ ตุมฺหากํ อนุชานนํ มม ภเวยฺยฯ อมจฺจาติ ปิยสหายกาฯ ปาริสชฺชาติ เสสา อาณตฺติการกาฯ ยชตํ ภวํ ราชาติ ยชตุ ภวํ, เต กิร – อยํ ราชา ‘‘อหํ อิสฺสโร’’ติ ปสยฺห ทานํ อทตฺวา อมฺเห อามนฺเตสิ, อโหเนน สุฏฺฐุ กต’’นฺติ อตฺตมนา เอวมาหํสุฯ อนามนฺติเต ปนสฺส ยญฺญฏฺฐานํ ทสฺสนายปิ น คจฺเฉยฺยุํฯ ยญฺญกาโล มหาราชาติ เทยฺยธมฺมสฺมิญฺหิ อสติ มหลฺลกกาเล จ เอวรูปํ ทานํ ทาตุํ น สกฺกา, ตฺวํ ปน มหาธโน เจว ตรุโณ จ, เอเตน เต ยญฺญกาโลติ ทสฺเสนฺตา วทนฺติฯ อนุมติปกฺขาติ อนุมติยา ปกฺขา, อนุมติทายกาติ อตฺโถฯ ปริกฺขารา ภวนฺตีติ ปริวารา ภวนฺติฯ ‘‘รโถ สีลปริกฺขาโร, ฌานกฺโข จกฺกวีริโย’’ติ (สํ. นิ. 5.4) เอตฺถ ปน อลงฺกาโร ปริกฺขาโรติ วุตฺโตฯ