11. ปญฺจสติกกฺขนฺธกํ

ขุทฺทานุขุทฺทกสิกฺขาปทกถา

[441] ปญฺจสติกกฺขนฺธเก – จตฺตาริ ปาราชิกานิ ฐเปตฺวา อวเสสานิ ขุทฺทานุขุทฺทกานีติ เอวมาทิ เอกสิกฺขาปทมฺปิ อปริจฺจชิตฺวา สพฺเพสํ สงฺคเหตพฺพภาวทสฺสนตฺถํ ปริยาเยน วุตฺตํฯ อิทํ โว สมณานนฺติ อิทํ สมณานํฯ ปทปูรณมตฺเต โวกาโรฯ

[443] อิทมฺปิ เต อาวุโส อานนฺท ทุกฺกฏนฺติ ‘‘อิทํ ตยา ทุฏฺฐุ กต’’นฺติ เกวลํ ครหนฺเตหิ เถเรหิ วุตฺตํ , น อาปตฺติํ สนฺธาย วุตฺตํฯ น หิ เต อาปตฺตานาปตฺติํ น ชานนฺติฯ อิทาเนว เจตํ อนุสฺสาวิตํ – ‘‘สงฺโฆ อปญฺญตฺตํ น ปญฺญเปติ, ปญฺญตฺตํ น สมุจฺฉินฺทตี’’ติฯ เทเสหิ ตํ ทุกฺกฏนฺติ อิทมฺปิ จ ‘‘อาม, ภนฺเต, ทุฏฺฐุ มยา กต’’นฺติ เอวํ ปฏิชานาหิ, ตํ ทุกฺกฏนฺติ อิทํ สนฺธาย วุตฺตํ, น อาปตฺติเทสนํฯ เถโร ปน ยสฺมา อสติยา น ปุจฺฉิ น อนาทเรน, ตสฺมา ตตฺถ ทุฏฺฐุกตภาวมฺปิ อสลฺลกฺเขนฺโต ‘‘นาหํ ตํ ทุกฺกฏํ ปสฺสามี’’ติ วตฺวา เถเรสุ คารวํ ทสฺเสนฺโต ‘‘อปิจายสฺมนฺตานํ สนฺธาย เทเสมิ ตํ ทุกฺกฏ’’นฺติ อาหฯ ยถา ตุมฺเห วทถ, ตถา ปฏิชานามีติ วุตฺตํ โหติฯ เอเสว นโย อวเสเสสุ จตูสุ ฐาเนสุฯ เสสเมตฺถ ยํ วตฺตพฺพํ สิยา, ตํ นิทานวณฺณนายเมว วุตฺตํฯ

ขุทฺทานุขุทฺทกสิกฺขาปทกถา นิฏฺฐิตาฯ

ปญฺจสติกกฺขนฺธกวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ