จตฺตาโรนิสฺสยาทิกถา

[128] ตาวเทวาติ อุปสมฺปนฺนสมนนฺตรเมวฯ ฉายา เมตพฺพาติ เอกโปริสา วา ทฺวิโปริสา วาติ ฉายา เมตพฺพาฯ อุตุปฺปมาณํ อาจิกฺขิตพฺพนฺติ ‘‘วสฺสาโน เหมนฺโต คิมฺโห’’ติ เอวํ อุตุปฺปมาณํ อาจิกฺขิตพฺพํฯ เอตฺถ จ อุตุเยว อุตุปฺปมาณํฯ สเจ วสฺสานาทโย อปริปุณฺณา โหนฺติ, ยตฺตเกหิ ทิวเสหิ ยสฺส โย อุตุ อปริปุณฺโณ, เต ทิวเส สลฺลกฺเขตฺวา โส ทิวสภาโค อาจิกฺขิตพฺโพฯ อถ วา ‘‘อยํ นาม อุตุ, โส จ โข ปริปุณฺโณ วา อปริปุณฺโณ วา’’ติ เอวํ อุตุปฺปมาณํ อาจิกฺขิตพฺพํฯ ‘‘ปุพฺพณฺโห วา สายนฺโห วา’’ติ เอวํ ทิวสภาโค อาจิกฺขิตพฺโพฯ สงฺคีตีติ อิทเมว สพฺพํ เอกโต กตฺวา ‘‘ตฺวํ กิํ ลภสิ, กา เต ฉายา, กิํ อุตุปฺปมาณํ, โก ทิวสภาโค’’ติ ปุฏฺโฐ ‘‘อิทํ นาม ลภามิ – วสฺสํ วา เหมนฺตํ วา คิมฺหํ วา, อยํ เม ฉายา, อิทํ อุตุปฺปมาณํ, อยํ ทิวสภาโคติ วเทยฺยาสี’’ติ เอวํ อาจิกฺขิตพฺพํฯ

[129] โอหายาติ ฉฑฺเฑตฺวาฯ ทุติยํ ทาตุนฺติ อุปสมฺปทมาฬกโต ปริเวณํ คจฺฉนฺตสฺส ทุติยกํ ทาตุํ อนุชานามิ, จตฺตาริ จ อกรณียานิ อาจิกฺขิตุนฺติ อตฺโถฯ ปณฺฑุปลาโสติ ปณฺฑุวณฺโณ ปตฺโตฯ พนฺธนา ปวุตฺโตติ วณฺฏโต ปติโตฯ อภพฺโพ หริตตฺถายาติ ปุน หริโต ภวิตุํ อภพฺโพฯ ปุถุสิลาติ มหาสิลาฯ

[130] อลพฺภมานาย สามคฺคิยา อนาปตฺติ สมฺโภเค สํวาเสติ ยาว ตสฺส อุกฺเขปนียกมฺมกรณตฺถาย สามคฺคี น ลพฺภติ, ตาว เตน สทฺธิํ สมฺโภเค จ อุโปสถปวารณาทิกรณเภเท สํวาเส จ อนาปตฺตีติฯ เสสํ สพฺพตฺถ มหาวิภงฺเค วุตฺตานุสาเรน สุวิญฺเญยฺยตฺตา ปากฏเมวาติฯ

จตฺตาโรนิสฺสยาทิกถา นิฏฺฐิตาฯ

สมนฺตปาสาทิกาย วินยสํวณฺณนาย

ทฺวาสตฺตติอธิกวตฺถุสตปฏิมณฺฑิตสฺส มหาขนฺธกสฺส

อตฺถวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

มหาขนฺธกวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ