อถ วา อนุวิวฏฺฏนฺติ วิวฏฺฏสฺส เอกปสฺสโต ทฺวินฺนํ เอกปสฺสโต ทฺวินฺนนฺติ จตุนฺนมฺปิ ขณฺฑานเมตํ นามํฯ พาหนฺตนฺติ สุปฺปมาณํ จีวรํ ปารุปนฺเตน สํหริตฺวา พาหาย อุปริ ฐปิตา อุโภ อนฺตา พหิมุขา ติฏฺฐนฺติ, เตสํ เอตํ นามํฯ อยเมว หิ นโย มหาอฏฺฐกถายํ วุตฺโตติฯ

ติจีวรานุชานนกถา

[346] จีวเรหิ อุพฺภณฺฑิเกติ จีวเรหิ อุพฺภณฺเฑ กเต; ยถา อุกฺขิตฺตภณฺฑา โหนฺติ เอวํ กเต; อุกฺขิตฺตภณฺฑิกภาวํ อาปาทิเตติ อตฺโถฯ จีวรภิสินฺติ เอตฺถ ภิสีติ ทฺเว ตีณิ เอกโต กตฺวา ภิสิสงฺเขเปน สํหริตจีวรานิ วุตฺตานิฯ เต กิร ภิกฺขู ‘‘ทกฺขิณาคิริโต ภควา ลหุํ ปฏินิวตฺติสฺสตี’’ติ ตตฺถ คจฺฉนฺตา ชีวกวตฺถุสฺมิํ ลทฺธจีวรานิ ฐเปตฺวา อคมํสุฯ อิทานิ ปน จิเรน อาคมิสฺสตีติ มญฺญมานา อาทาย ปกฺกมิํสุฯ อนฺตรฏฺฐกาสูติ มาฆสฺส จ ผคฺคุณสฺส จ อนฺตรา อฏฺฐสุฯ น ภควนฺตํ สีตํ อโหสีติ ภควโต สีตํ นาโหสิฯ เอตทโหสิ เยปิ โข เต กุลปุตฺตาติ น ภควา อชฺโฌกาเส อนิสีทิตฺวา เอตมตฺถํ น ชานาติ, มหาชนสญฺญาปนตฺถํ ปน เอวมกาสิฯ สีตาลุกาติ สีตปกติกา; เย ปกติยาว สีเตน กิลมนฺติฯ ทิคุณํ สงฺฆาฏินฺติ ทุปฏฺฏํ สงฺฆาฏิํฯ เอกจฺจิยนฺติ เอกปฏฺฏํฯ อิติ ‘‘ภควา อตฺตนา จตูหิ จีวเรหิ ยาเปติ, อมฺหากํ ปน ติจีวรํ อนุชานาตี’’ติ วจนสฺส โอกาสํ อุปจฺฉินฺทิตุํ ทิคุณํ สงฺฆาฏิํ อนุชานาติ, เอกจฺจิเก อิตเรฯ เอวญฺหิ เนสํ จตฺตาริ ภวิสฺสนฺตีติฯ