5. มญฺจสิกฺขาปทวณฺณนา

[522] ปญฺจเม – เฉทนกํ วุตฺตนยเมวฯ

[525] ฉินฺทิตฺวา ปริภุญฺชตีติ เอตฺถ สเจ น ฉินฺทิตุกาโม โหติ, ภูมิยํ นิขณิตฺวา ปมาณํ อุปริ ทสฺเสติ, อุตฺตานํ วา กตฺวา ปริภุญฺชติ, อุกฺขิปิตฺวา วา ตุลาสงฺฆาเฏ ฐเปตฺวา อฏฺฏํ กตฺวา ปริภุญฺชติ, สพฺพํ วฏฺฏติฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานเมวฯ ฉสมุฏฺฐานํฯ

มญฺจสิกฺขาปทํ ปญฺจมํฯ

6. ตูโลนทฺธสิกฺขาปทวณฺณนา

[526] ฉฏฺเฐ – ตูลํ โอนทฺธเมตฺถาติ ตูโลนทฺธํ; ตูลํ ปกฺขิปิตฺวา อุปริ จิมิลิกาย โอนทฺธนฺติ วุตฺตํ โหติฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานเมวฯ ฉสมุฏฺฐานํฯ

ตูโลนทฺธสิกฺขาปทํ ฉฏฺฐํฯ

7. นิสีทนสิกฺขาปทวณฺณนา

[531-4] สตฺตเม – นิสีทนํ อนุญฺญาตํ โหตีติ กตฺถ อนุญฺญาตํ? จีวรกฺขนฺธเก ปณีตโภชนวตฺถุสฺมิํฯ วุตฺตญฺหิ ตตฺถ – ‘‘อนุชานามิ, ภิกฺขเว, กายคุตฺติยา จีวรคุตฺติยา เสนาสนคุตฺติยา นิสีทน’’นฺติ (มหาว. 353)ฯ เสยฺยถาปิ ปุราณาสิโกฏฺโฐติ ยถา นาม ปุราณจมฺมกาโรติ อตฺโถฯ ยถา หิ จมฺมกาโร จมฺมํ วิตฺถตํ กริสฺสามีติ อิโต จิโต จ สมญฺฉติ, กฑฺฒติ; เอวํ โสปิ ตํ นิสีทนํฯ เตน ตํ ภควา เอวมาห – ‘‘นิสีทนํ นาม สทสํ วุจฺจตี’’ติ สนฺถตสทิสํ สนฺถริตฺวา เอกสฺมิํ อนฺเต สุคตวิทตฺถิยา วิทตฺถิมตฺเต ปเทเส ทฺวีสุ ฐาเนสุ ผาเลตฺวา ติสฺโส ทสา กริยนฺติ, ตาหิ ทสาหิ สทสํ นาม วุจฺจติฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานเมวฯ ฉสมุฏฺฐานํฯ

นิสีทนสิกฺขาปทํ สตฺตมํฯ