เมนู

ฯนโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺสฯ

วินยปิฏเก

ปาจิตฺติย-อฏฺฐกถา

5. ปาจิตฺติยกณฺฑํ

1. มุสาวาทวคฺโค

1. มุสาวาทสิกฺขาปทวณฺณนา

เยสํ นวหิ วคฺเคหิ, สงฺคโห สุปฺปติฏฺฐิโต;

ขุทฺทกานํ อยํ ทานิ, เตสํ ภวติ วณฺณนาฯ

[1] ตตฺถ มุสาวาทวคฺคสฺส ตาว ปฐมสิกฺขาปเท หตฺถโกติ ตสฺส เถรสฺส นามํฯ สกฺยานํ ปุตฺโตติ สกฺยปุตฺโตฯ พุทฺธกาเล กิร สกฺยกุลโต อสีติ ปุริสสหสฺสานิ ปพฺพชิํสุ, เตสํ โส อญฺญตโรติฯ วาทกฺขิตฺโตติ ‘‘วาทํ กริสฺสามี’’ติ เอวํ ปริวิตกฺกิเตน วาเทน ปรวาทิสนฺติกํ ขิตฺโต ปกฺขิตฺโต ปหิโต เปสิโตติ อตฺโถฯ วาทมฺหิ วา สเกน จิตฺเตน ขิตฺโตฯ ยตฺร ยตฺร วาโท ตตฺร ตตฺเรว สนฺทิสฺสตีติปิ วาทกฺขิตฺโตฯ อวชานิตฺวา อวชานาตีติ อตฺตโน วาเท กญฺจิ โทสํ สลฺลกฺเขนฺโต ‘‘นายํ มม วาโท’’ติ อวชานิตฺวา ปุน กเถนฺโต กเถนฺโต นิทฺโทสตํ สลฺลกฺเขตฺวา ‘‘มเมว อยํ วาโท’’ติ ปฏิชานาติฯ