โอวาทํ นกฺขมติ น สหตีติ อกฺขโมฯ ยถานุสิฏฺฐํ อปฺปฏิปชฺชนโต ปทกฺขิเณน อนุสาสนิํ น คณฺหาตีติ อปฺปทกฺขิณคฺคาหี อนุสาสนิํฯ

อุทฺเทสปริยาปนฺเนสูติ อุทฺเทเส ปริยาปนฺเนสุ อนฺโตคเธสุฯ ‘‘ยสฺส สิยา อาปตฺติ, โส อาวิกเรยฺยา’’ติ เอวํ สงฺคหิตตฺตา อนฺโต ปาติโมกฺขสฺส วตฺตมาเนสูติ อตฺโถฯ สหธมฺมิกํ วุจฺจมาโนติ สหธมฺมิเกน วุจฺจมาโน กรณตฺเถ อุปโยควจนํ, ปญฺจหิ สหธมฺมิเกหิ สิกฺขิตพฺพตฺตา เตสํ วา สนฺตกตฺตา สหธมฺมิกนฺติ ลทฺธนาเมน พุทฺธปญฺญตฺเตน สิกฺขาปเทน วุจฺจมาโนติ อตฺโถฯ

วิรมถายสฺมนฺโต มม วจนายาติ เยน วจเนน มํ วทถ, ตโต มม วจนโต วิรมถฯ มา มํ ตํ วจนํ วทถาติ วุตฺตํ โหติฯ

วทตุ สหธมฺเมนาติ สหธมฺมิเกน สิกฺขาปเทน สหธมฺเมน วา อญฺเญนปิ ปาสาทิกภาวสํวตฺตนิเกน วจเนน วทตุฯ ยทิทนฺติ วุฑฺฒิการณนิทสฺสนตฺเถ นิปาโตฯ เตน ‘‘ยํ อิทํ อญฺญมญฺญสฺส หิตวจนํ อาปตฺติโต วุฏฺฐาปนญฺจ เตน อญฺญมญฺญวจเนน อญฺญมญฺญวุฏฺฐาปเนน จ สํวฑฺฒา ปริสา’’ติ เอวํ ปริสาย วุฑฺฒิการณํ ทสฺสิตํ โหติฯ เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวฯ

สมุฏฺฐานาทีนิ ปฐมสงฺฆเภทสทิสาเนวาติฯ

ทุพฺพจสิกฺขาปทวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

13. กุลทูสกสิกฺขาปทวณฺณนา

[431] เตน สมเยน พุทฺโธ ภควาติ กุลทูสกสิกฺขาปทํฯ ตตฺถ อสฺสชิปุนพฺพสุกา นามาติ อสฺสชิ เจว ปุนพฺพสุโก จฯ กีฏาคิริสฺมินฺติ เอวํนามเก ชนปเทฯ อาวาสิกา โหนฺตีติ เอตฺถ อาวาโส เอเตสํ อตฺถีติ อาวาสิกาฯ ‘‘อาวาโส’’ติ วิหาโร วุจฺจติฯ โส เยสํ อายตฺโต นวกมฺมกรณปุราณปฏิสงฺขรณาทิภารหารตาย, เต อาวาสิกาฯ เย ปน เกวลํ วิหาเร วสนฺติ, เต เนวาสิกาติ วุจฺจนฺติฯ อิเม อาวาสิกา อเหสุํฯ อลชฺชิโน ปาปภิกฺขูติ นิลฺลชฺชา ลามกภิกฺขู, เต หิ ฉพฺพคฺคิยานํ เชฏฺฐกฉพฺพคฺคิยาฯ