ตตฺรายํ อนุสาสนี –

ทุติยํ อทุติเยน, ยํ ชิเนน ปกาสิตํ;

ปราชิตกิเลเสน, ปาราชิกมิทํ อิธฯ

สิกฺขาปทํ สมํ เตน, อญฺญํ กิญฺจิ น วิชฺชติ;

อเนกนยโวกิณฺณํ, คมฺภีรตฺถวินิจฺฉยํฯ

ตสฺมา วตฺถุมฺหิ โอติณฺเณ, ภิกฺขุนา วินยญฺญุนา;

วินยานุคฺคเหเนตฺถ, กโรนฺเตน วินิจฺฉยํฯ

ปาฬิํ อฏฺฐกถญฺเจว, สาธิปฺปายมเสสโต;

โอคยฺห อปฺปมตฺเตน, กรณีโย วินิจฺฉโยฯ

อาปตฺติทสฺสนุสฺสาโห, น กตฺตพฺโพ กุทาจนํ;

ปสฺสิสฺสามิ อนาปตฺติ-มิติ กยิราถ มานสํฯ

ปสฺสิตฺวาปิ จ อาปตฺติํ, อวตฺวาว ปุนปฺปุนํ;

วีมํสิตฺวาถ วิญฺญูหิ, สํสนฺทิตฺวา จ ตํ วเทฯ

กปฺปิเยปิ จ วตฺถุสฺมิํ, จิตฺตสฺส ลหุวตฺติโน;

วเสน สามญฺญคุณา, จวนฺตีธ ปุถุชฺชนาฯ

ตสฺมา ปรปริกฺขารํ, อาสีวิสมิโวรคํ;

อคฺคิํ วิย จ สมฺปสฺสํ, นามเสยฺย วิจกฺขโณติฯ

ปาราชิกกณฺฑ-อฏฺฐกถาย

ปฐโม ภาโค นิฏฺฐิโตฯ

ฯ นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺสฯ

วินยปิฏเก

ปาราชิกกณฺฑ-อฏฺฐกถา (ทุติโย ภาโค)

3. ตติยปาราชิกํ