9. ปาปวรรค วรรณนา
1. เรื่องพราหมณ์ชื่อจูเฬกสาฎก^* [ 95 ]
[ ข้อความเบื้องต้น ]
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภพราหมณ์
ชื่อจูเฬกสาฎก ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า " อภิตฺถเรถ กลฺยาเณ "
เป็นต้น.
[ พราหมณ์และพราหมณีผลัดกันไปฟังธรรม ]
ความพิสดารว่า ในกาลแห่งพระวิปัสสีทศพล ได้มีพราหมณ์
คนหนึ่งชื่อมหาเอกสาฎก. แต่ในกาลนี้ พราหมณ์นี้ได้เป็นพราหมณ์
ชื่อจูเฬกสาฎกในเมืองสาวัตถี. ก็ผ้าสาฎกสำหรับนุ่งของพราหมณ์นั้น
ได้มีผืน 1, แม้ของพราหมณีก็ได้มีผืน 1, ทั้ง 2 คนมีผ้าห่มผืนเดียว
เท่านั้น. ในเวลาไปภายนอก พราหมณ์หรือพราหมณีย่อมห่มผ้าผืนนั้น.
ภายหลังวันหนึ่ง เมื่อเขาประกาศการฟังธรรมในวิหาร พราหมณ์
กล่าวว่า " นาง เขาประกาศการฟังธรรม, เจ้าจักไปสู่สถานที่ฟังธรรมใน
กลางวันหรือกลางคืน ? เพราะเราทั้ง 2 ไม่อาจไปพร้อมกันได้ เพราะ
ไม่มีผ้าห่ม." พราหมณีตอบว่า " นาย ฉันจักไปในกลางวัน " แล้วได้
ห่มผ้าสาฎกไป.

* พระมหากำหยัด ป. ธ. 5 วัดบวรนิเวศวิหาร แปล.